×

Concert

22 januari 2017

Shishani & The Namibian Tales betoverend in Korzo

Geschreven door: Rik van Boeckel

Afgelopen vrijdag presenteerde de in Nederland wonende Namibische zangeres/gitariste Shishani met haar groep The Namibian Tales haar schitterende debuut Itaala in Korzo, Den Haag. Op dit album mengt ze de rijke muzikale traditie van haar geboorteland niet alleen met soul en jazz, maar ook met onder andere de West-Afrikaanse muziek op de kora, bespeeld door Debby Korfmacher (Duitsland) die ook de mbira (duimpiano) bespeelt. Samen met de veelzijdige percussionist Sjahin During (Arifa) richtte ze The Namibian Tales op. De Hongaarse cellist Bence Huszar voegt er weer zijn eigen muzikale idioom aan toe.

shishani2

Shishani zingt afwisselend  in het Oshiwambo ( een Namibische taal) en het Engels. Zowel live als op de CD neemt Shishani je met haar zachtmoedige stem mee naar een muzikale droomwereld die mysterieus klinkt. Sjahin During weet spelend met zijn vingers uit zijn percussieset veel ritmische klankkleuren te toveren, zoals op de udu, de kleine kanjira (een framedrum uit India) en de kalebas die hij soms ook met zijn vuist bespeelt.

Sjahin During

Debby Korfmacher voegt op de kora subtiel de West-Afrikaanse klankkleur toe en nog subtieler de lichte klanken van de mbira uit Zimbabwe. Bence Huszar’s spel op de cello maakt de muziek weer wat meer Europees net als Shishani’s gitaarspel.
Maar Shishani brengt ook de hier onbekende muzikale traditie van Namibië over.  Het is haar doel om de muzikale traditie van de San, de bushmen van Namibië, te bewaren, vertelde ze het publiek. En om met hen samen te werken. Met haar groep speelde ze ook muziek van dit volk dat dichtbij de natuur leeft. En daarnaast natuurlijk de songs van haar album zoals de titelsong Itaala. Itaala betekent geloven in het Oshiwambo. Itaala is ook een manier om haar land te prijzen, het volk, de taal en de tradities.

Het is een van die mooie songs van het album en het kwam ook live goed uit de verf. Met een lichtvoetige bijna filmische sfeer. In andere songs (Desert Blues) werd de sfeer van een woestijn opgeroepen, van een woestijn die wij niet kennen maar zo toch ‘n beetje beleven via de muziek. Desert Blues klinkt als een zeer ritmisch muzikaal Namibisch verhaal en is heel anders dan de desert blues uit West-Afrika. In Kuku zingt Shishani over haar oma die zangeres was, ze heeft het album ook opgedragen aan alle oma’s van de wereld.

De muziek is heel zuiver en wordt gekenmerkt door veel dynamiek maar is nooit hard, blijft sfeervol en dromerig. In Npanandula (ik ben dankbaar) zingt Shishani soms als een westerse singer-songwriter, wisselt dat af met Afrikaanse stukken. Soms zijn er bijzondere instrumentale gedeeltes zoals het intrigerende duet tussen cello en percussie. En met moderne muzikale ingrediënten wordt een mooie en betoverende Afrikaanse sfeer opgeroepen.

Foto’s: Eric van Nieuwland