×

Recensie

World

20 september 2019

Sarathy Korwar

More Arriving

Geschreven door: Frank Gesink

Uitgebracht door: Leaf

More Arriving Sarathy Korwar World 4 Sarathy Korwar – More Arriving Written in Music https://writteninmusic.com

Sarathy Korwar groeide op in India, waar hij naast traditioneel Indiase muziek al snel kennis maakte met Amerikaanse Jazz zoals John Coltrane. Slechts 10 jaar oud was hij toen het percussie-instrument tabla in zijn leven kwam en dit is altijd een belangrijke factor gebleven. Maar pas toen hij op latere leeftijd naar Londen verhuisde raakte zijn muzikale creativiteit in sneltreinvaart wanneer hij zijn tabla-spel ging vertalen naar een drumkit. Zo richtte hij het Indiase UPAJ Collective op en werkte al samen met onder andere Shabaka Hutchings, Kamasi Washington en Binker and Moses. Zijn eerste soloalbum Day to Day als ook zijn UPAJ Collective release My East is Your West lieten eigenlijk precies horen wat te verwachten viel, gezien zijn muzikale achtergrond en de artiesten waar hij mee gespeeld had: traditioneel Indiase muziek vermengt met freejazz en vooral veel percussie elementen en improvisatie. Heel tof, maar in uitwerking wellicht niet zo toegankelijk.

Hoe anders is het effect als Mumbay het album More Arriving swingend opent: de percussie zorgt ervoor dat je vanaf de eerste seconde niet stilzit, saxofoon verraadt de Indiase invloeden in de muziek en rapper MC Mawali maakt het in eigen taal helemaal af. Helemaal los gaat het als blazers compleet hun eigen weg gaan, de meer chaotische freejazz toer op. Derde track Coolie gaat op een zelfde tour verder, maar voegt er wat meer UK grime en dancehall invloeden aan toe. Telkens weer zijn er die drums en percussie-elementen die tot je botten doordringen. Hoogtepunt is het dynamische, muzikale middelpunt City Of Words, dat theoretisch gezien de minste woorden bevat van heel het album. De spoken word bijdrage in eigen taal van Trap Poju en de etherisch mooie zang van Mirande zijn niet te missen, maar de track spreekt muzikaal zijn eigen taal: beginnend met sax drones, minimale percussie en elektronica neigt het haast naar psychedelische ambient, het spoken word middenstuk, om vervolgens over te gaan op wilde freejazz waar blazers domineren maar de percussie steeds luider en luider wordt. Nadat de percussie het eindelijk lijkt over te nemen valt het geheel weer stil, in ambient-modus.

Dat is de muzikale taal die Korwar hier spreekt, vol moderne invloeden uit de UK en Amerika, maar nooit zijn Indiase roots uit het oog verliezend. Toegankelijker dan ooit. Toch kent het album ook een groot sociaalpolitiek tintje die het geheel wat zwaarder maakt, meer maatschappelijk bewust, kunstzinniger en poëtisch. Een element dat, grotendeels aangehaald door slam poetry/stream of consciousness rapper Zia Ahmed, handelt over vluchtelingen, werk en de plaats van Zuid-Aziatische mensen in de UK en de rest van de wereld. Zo vergelijkt het korte Mango het exotische fruit op een ludieke manier met India. Het belang en de diepgang die deze invloeden het album geven zijn duidelijk, maar muzikaal gezien halen ze de vaart eruit. Het heerlijk swingende sfeertje moet dan wijken voor de boodschap, terwijl het op de rest van More Arriving juist lekker in elkaar over gaat. Een klein kritiekpuntje op een bruisend statement dat op heerlijke wijze westerse invloeden mengt met traditie. Belangrijker, door onder andere freejazz, Indiase muziek, hiphop, dancehall, grime electronic en vooral veel percussie samen te smelten tot één geheel ontstaat er meestal een cocktail die stilzitten onmogelijk maakt.



  1. Mumbay
  2. Jallaad
  3. Coolie
  4. Bol
  5. Mango
  6. City Of Words
  7. Good Ol' Vilayati
  8. Pravasis