×

Interview

20 februari 2017

Raquel Tavares: Veel meer dan alleen fado

Geschreven door: Rik van Boeckel

raquel-tavares2Raquel Tavares is een vertegenwoordigster van de nieuwe generatie fadista’s. Ze groeide op in Lissabon’s fado wijk Alfama, kwam zo op jonge leeftijd in aanraking met fado en begon al jong te zingen. In 2006, het jaar dat ze Amália Rodrigues Award won, trad ze voor het eerst op in Nederland. Ze heeft net haar derde album uit: Raquel. Van 22 tot en met 26 februari doet ze Nederland aan. Written In Music sprak met haar terwijl ze met haar band op weg was van Lissabon naar Pombal, een stad niet ver van de Portugese hoofdstad.

WiM: Je staat bekend als traditionele fadozangeres, maar dit album is veel breder dan fado. Wat is de reden?
Ik zing al meer dan 30 jaar fado en voelde de behoefte om andere soorten muziek te zingen. Maar nooit vergeet ik mijn grootste identiteit: de traditionele fado. Op dit album staan traditionele liederen gecomponeerd door Portugese dichters en musici. Het is een zeer Portugese cd, maar is een andere cd in vergelijking met de vorige: Porque Canto Fado (1999) en Bairro (2008).

WiM: Maar staan er wel traditionele fado’s op?
Ja. Het eerste nummer Deste-me Um Beijo e Vivi is een traditionele fado, de muziek is  gecomponeerd door Alfredo Marceneiro.  De tekst van een populaire schrijver: João Dias. Eu Já Não Sei is een klassieke fado, die is wel vijftig jaar oud. Wat betreft andere liederen:  Limão is Portugese folklore. De andere zijn originele songs gemaakt door hedendaagse Portugese musici. Zij maakten ze voor mij. Ik heb ze niet om fado’s gevraagd maar om liederen. Ik heb er vervolgens een fado gevoel aan gegeven.

WiM: Regras de Sensatez klinkt als een ballad. Wie heeft het geschreven?
Rui Veloso, mijn favoriete Portugese zanger. Het was altijd mijn droom een lied van hem te zingen. Hij speelt gitaar op dit nummer. Ik zing het altijd op mijn concerten, niet met Rui maar met Bernardo Viana. De tekst betekent: keer nooit meer terug naar de plaats waar je gelukkig was.

Raguel

WiM: Coração Vagabundo is Braziliaans, van Caetano Veloso. Is dit een eerbetoon?
Ja, het is een eerbetoon aan de traditionele Braziliaanse muziek.  Ik ben gek op traditionele samba. Het lied is mijn verhaal.

WiM: Wat is jouw verhaal?
Ik groeide als kind snel op en dat geldt ook voor mijn leven als zangeres. Op mijn vijfde begon ik al te zingen. Ik leerde al jong de moeilijkheden van het leven kennen. Toen ik 14 was, was ik al een oud meisje.

WiM: Waar heb je fado leren zingen?
Ik werkte 10 jaar in de fado huizen. Alle fadista’s beginnen te zingen in fado huizen. Het is een amateur ambiance maar een geweldige school. Wij noemen fado vadio, fado van de straat. Toen ik 17 was ik begon ik  te zingen in professionele fado huizen.

WiM: Wat voor fado’s zing je graag?
Marcha’s, de happy fado uit de volksbuurten, en fado corrido, snelle fado. Die zit altijd in mijn optreedset net als de marcha. Er staat geen fado corrido op het nieuwe album, maar op de andere wel. Op de fado corrido Ardinita speel ik  Portugese gitaar. Dat is de enige fado waar ik Portugese gitaar speel. Het is makkelijk, het zijn maar 2  akkoorden.

WiM: Er komen steeds nieuwe fadista’s. Is er sprake van een revival?
Op dit moment fado is erg cool. Toen ik begon was het niet cool. 25 jaar later is fado  echt coole muziek. Er zijn zo veel mensen die nu fado gaan zingen.  Kleine kinderen gaan naar de concerten, willen fado zingen. Dit is een geweldige tijd  voor traditionele fado.  Mariza, Ana Moura, Carminho, Camané en António Zambujo hebben heel goed werk verricht. Zij maakten fado weer populair, als een popsong.
Als mensen mij vragen: wat is fado, dan zeg ik: fado is emotie.  Zelfs als je  de teksten niet begrijpt, voel je de emotie. Het is veel meer dan goede poëzie of er goed uitzien op het podium.

WiM: Iedere fadista stel ik de vraag. Wat is de invloed van Amália Rodrigues op jou?
Zij is een referentie voor alle Portugese fadista’s. Maar zij is niet mijn grootste referentie, zij was geweldig maar haar stijl is niet de mijne. Mijn grootste referentie is hoewel niet erg bekend Beatriz de Conceicão.  En Fernando Mauricio als mannelijke fadista.

Bezetting:

  • Raquel Tavares – zang
  • André Dias -Portugese gitaar
  • Bernardo Viana – Viola de Fado (gitaar)
  • Daniel Pinto -Bas

Optredens:

  • 22 feb. Tivoli/Vredenburg. Utrecht
  • 23 feb. De Doelen. Rotterdam
  • 24 feb. North Sea Jazz Club. Amsterdam
  • 25 feb. De Oosterpoort. Groningen
  • 26 feb. Korzo. Den Haag