×

Recensie

World

17 oktober 2012

Neco Novellas –

Munthu

Geschreven door: Robert Schuurman

Uitgebracht in eigen beheer

Munthu Neco Novellas World 3.5 Neco Novellas – Munthu Somebody Written in Music https://writteninmusic.com

Het album is al enige tijd uit maar dat mag geen reden zijn om compleet voorbij te gaan aan de nieuwe plaat van Neco Novellas. Na het vorige album New Dawn Ku Khata in 2008 en een aantal geweldige optredens werd het lange tijd stil rond de band van Alselmo Joao Johanhane (Neco Novellas). Die stilte is nu in ieder geval weer doorbroken met Munthu Somebody, een rijk en geïnspireerd klinkend album waarop Neco regelmatig het ‘ vollere’ bandgeluid van New Damn Ku Khata inwisselt voor intiemere settings en zowel vocaal als muzikaal flink experimenteert. Ditmaal zonder de zussen Cidalia en Isabel maar nog wel met de broers Nello (Nelson) en Isoldo op respectievelijk elektrisch gitaar en basgitaar, aangevuld met puike gastoptredens van meesterpercussionist Lucas Van Merwijk, trompettist Rob Van De Wouw, pianist Michael Heise en percussionist JC ‘ Bulu’ Voloria, speelt Neco middels diverse vocale harmonieën, ritmes en grooves in op de werking van de alle zintuigen van de luisteraar.

Toch is het voornamelijk het gehoor dat gestreeld wordt op Munthu Somebody.’ Save the best for last’ luidt een bekend spreekwoord maar Neco denkt daar heel anders over want het is juist het spannende begin dat het meeste indruk maakt. Vooral de geweldig mooie opener Shana, met vakwerk van Lucas van Merwijk zet meteen de toon voor een spannend album. De spanning wordt extra opgevoerd in het meer experimentele Terra do Abacaxi, waarin een uitstekende hoofdrol Rob Van De Wouw is weggelegd. Het nummer wint per luisterbeurt meer aan zeggingskracht! Ook het ontspannen klinkende, met fraaie vocale opgesierde Djoza ligt goed in het oor.

Na het relaxte instrumentale Thalela neemt de spanningsboog helaas iets af want het thema van Bocotane (laat er eens een ministerraad komen die de zintuigen van de ziel aanspreekt) heeft een grotere impact dan het nummer zelf, dat met een stuk spoken-word wel weer iets nieuws toevoegt aan het album. Ha Mbilo komt langzaam op gang maar wederom Rob van de Wouw zorgt voor het benodigde smaakvolle extra ingrediënt. De liefde wordt veelvuldig bezongen op Munthu Somebody en kent in liefdeslied Tamela haar beste song in die categorie, met prachtig gitaarwerk van beide broers. Titelsong Munthu is eveneens smaakvol en geeft meteen aan hoe je het album het beste kunt beluisteren: namelijk met de ogen dicht, ‘ Even with closed eyes you still can feel somebody! Look with all your senses.’

Die ogen gaan overigens spontaan weer open op Vhoma, want dit nummer gooit het over een geheel andere boeg. Er worden namelijk dance-beats toegevoegd! Je verwacht ze niet (meer) maar het levert niettemin een heerlijke track op die aangeeft dat Neco ook met wat extra ‘music power’ tot leuke, vernieuwende dingen in staat is. Slotnummer Malephu gaat over ‘ de baard als speelgoed’, dat moet hij nog maar een keer uitleggen. Wellicht heeft hij onlangs naar het nieuwe album van ZZ Top geluisterd?

Muthu Somebody is geen gemakkelijk album en vergt veel aandacht en inlevingsvermogen van de luisteraar. Wie daar echter ruimschoots de tijd voor neemt en al zijn/haar zintuigen optimaal aanspreekt zal zeker niet worden teleurgesteld, want vooral muzikaal gezien valt er veel te ontdekken en te genieten!



  1. Shana
  2. Terra do Abacxi
  3. Djoza
  4. Thalela
  5. Bocotane
  6. Ha mbilo
  7. Tamella
  8. Vos
  9. Amanhecer
  10. Munthu
  11. Vhona
  12. Malephu