Een absolute Braziliaanse klassieker eindelijk weer opnieuw verkrijgbaar. Want dat kunnen we van Obnoxius van José Mauro zeker zeggen. Wat een album blijft dit zeg! Echt alle elementen die Braziliaanse muziek zo rijk maken zijn op dit album vertegenwoordigd.

Van Mauro zelf is maar heel weinig bekend. Hij nam zijn debuut Obnoxius op in 1969 en het album werd in 1970 ‘uitgebracht’ op het legendarische Braziliaanse platenlabel Quartin. Vlak na de opnamen schijnt Mauro met de motor of auto verongelukt te zijn maar niemand weet dit zeker.

Ten tijde van de opnamen van het album was er in Brazilië een militaire dictatuur waardoor vele prominente muzikanten werden verzocht het land te verlaten omdat zij hun aanklachten tegen de regering openlijk met hun publiek wilden delen. Of ze verlieten zelf het land voor een tijdelijk onderkomen ergens anders. Amerika was daarin ver weg favoriet. Mauro bleef in zijn thuisland en protesteerde middels zijn muziek. Quartin stond bekend als een label dat juist deze muzikanten onderdak gaf en Mauro volledig de ruimte zijn muziek in de studio vorm te geven. Voor Obnoxius werden alle songs geschreven door Mauro zelf en Ana Maria Bahiana. Mauro vroeg Lindolfo Gaya om arrangementen voor de songs te schrijven. Alles, compleet met muzikanten en orkest, werd opgenomen. Toen vlak na de opnamen Mauro overleed werd besloten het album maar in een kleine oplage en niet commercieel uit te brengen. Eigenlijk bleef het album dus jarenlang op de plank liggen voordat ie herontdekt werd. De liefhebbers hadden plaat door de jaren heen natuurlijk al ontdekt.

Obnoxius is een meer dan geweldig album. Een album dat klinkt als niets anders en een absolute klassieker genoemd mag worden. Een album met voor Braziliaanse begrippen een donkere sfeer dat door de barokke tegelijk superrijke arrangementen een nog indrukwekkender statuur krijgt. Mauro’s bariton klinkt als de warm baken en zijn gitaarspel al net zo. Wat Obnoxius zo bijzonder maakt is dat hij alle denkbare Braziliaanse ritmes als onderlaag heeft gebruikt en daar die prachtige melodieën, vol psychedelische folkelementen, overheen heeft gelegd. En de arrangementen zijn zo ongelooflijk knap geschreven dat ze echt elke song verrijken.

Met Obnoxius vond Mauro zijn eigen muzikale en politieke identiteit. Luister naar een songs als Apocalypse en je weet qua tekst genoeg. Steeds laat hij in zijn teksten een afkeer van de militaire regering doorklinken. Maar deze zijn binnen het concept van die aanstekelijke ritmes, prachtige melodieën en die duizelingwekkende arrangementen niet eens zo heel goed hoorbaar. Maar ja, echt heel goede albums laten zich juist na langere tijd optimaal openbaren natuurlijk. En Obnoxius is zo’n album. Zo rijk aan sfeer en kleur dat je, je er elke keer weer over verwondert. Een album als geen ander album. Een album met een prominente Braziliaanse entiteit maar met een muzikale invulling die elke grens overschrijdt. Luister alleen al naar die geestverruimende openingstrack en het daarop volgende Tarde De Núpcias en je bent volledig verkocht.

Grote complimenten voor het Londense Far Out Recordings die eerder al Quartin-albums uitbrachten maar nu besloten hebben een special Quartin-serie ‘vergeten meesterwerken’ uit te gaan brengen. En deze brengen ze gelukkig ook op 180 grams vinyl uit want daarop klinkt ook dit meesterlijke album natuurlijk het best. De tweede in deze serie is trouwens A Viagem Des Horas, een album vol vergeten tracks van Mauro. Nu al iets om ontzettend naar uit te kijken. Vooralsnog is Obnoxius het album om optimaal te koesteren. Prachtig! Prachtig!