×

Interview

22 oktober 2015

De buitengewone flamencomix van Vicente Amigo

Geschreven door: Rik van Boeckel

Vicente Amigo wordt beschouwd als een van de beste flamencogitaristen ter wereld. De uit Cordoba afkomstige gitarist treedt 27 oktober op in Carré. Toen hij op jonge leeftijd wijlen Paco de Lucia zag spelen, wilde hij dat ook leren en nu wordt hij door sommigen zoals Pat Metheny als zijn opvolger beschouwd. Op zijn laatste album Tierra mixt hij flamenco met Keltische muziek. Aan het album werkte onder andere Guy Fletcher, oud-toetsenist / gitarist van Dire Straits, mee. In dit interview vertelt hij veel over Tierra.

WiM: Welke Keltische musici spelen er mee?
Het zijn er 3, een Ier en twee Schotten. Mike McGoldrick op doedelzak en fluit, John McCusker op viool en Donald Shaw op accordeon. Alle drie geweldige musici !!

WiM: Hoe kwam je op het idee op Tierra flamenco te mixen met Keltische muziek?
Ik zocht naar iets dat past bij wat ik had gehoord en op dat moment had ik een aantal ideeën die ik wilde ontwikkelen. We spraken erover en besloten dit te doen. Ritmisch gezien, het was niet mijn bedoeling dat de Keltische musici flamenco zouden spelen. Integendeel. Je hoort weinig palmas op dit album. Ik wilde het zo, dat we niet zouden vervallen in dingen die ik altijd al heb gedaan. Ik wilde dat we de stijlen vanuit vrijheid zouden mengen en dan zouden zien hoe het paste. Duidelijk was dat het interessant zou worden.

WiM: Wat zijn de overeenkomsten tussen flamenco en Keltische muziek, in melodie en ritme?
Alle muzikanten hebben hun eigen achtergrond in hun muziek en zijn op een of andere manier met elkaar verbonden. Ik heb geprobeerd de twee culturen met elkaar te verbinden. De melodieën en ritmes zijn zeer verschillend, maar uiteindelijk als je ze zuiver houdt kun je ze op een natuurlijke manier mengen. Ik geloof dat Tierra dit aantoont.

WiM: Waarom heb je voor de titel Tierra (vert: Aarde) gekozen?
De Keltische musici drukken de aarde uit in hun spel en als ik speel, klinkt mijn land, Andalusië door. Het is belangrijk om van “daar” te zijn om “zo” te klinken. Uiteindelijk klinkt zo La Tierra, de Aarde, door in onze muziek.

WiM: Ik hoor diverse flamenco stijlen op het album: bulería, tangos, rumba. Is er een verschil in de manier waarop deze stijlen worden gespeeld in Cordoba en in andere delen van Andalusië?
Ik denk dat het niet zozeer verschillen tussen steden en regio’s zijn maar verschillen tussen gitaristen. Elke gitarist heeft zijn eigen persoonlijkheid en uiteindelijk drukt die persoonlijkheid zich uit in zijn spel.

WiM: Hoe was de samenwerking met Guy Fletcher.
Het ging zeer natuurlijk en zonder druk. Hij werd aangetrokken tot het project, ik heb hem een aantal thema’s gestuurd. Hij kwam naar Cordoba in april en in juni maakten we opnames in Londen. Vanaf het begin ging alles op een hele natuurlijke manier. En zowel Guy als de andere musici begrepen elkaar perfect vanaf het moment dat we elkaar leerden kennen. We namen het allemaal in één week op. Ze hadden slechts twee nummers gehoord voordat we elkaar ontmoetten in de studio !!

WiM: Het eerste nummer heb je Prólogo y epílogo genoemd. Waarom?
Met dit thema wilde ik vorm aan het album geven. Als een reis die begint en eindigt op dezelfde plek

WiM: Wat kun je vertellen over deze composities? Bolero a los padres, Roma en Campos de San Gregorio?

Bolero a los Padres
In veel families wordt als je klein bent tegen je gezegd: ‘ ik hou van je’ en je zegt het zelf ook. Maar als dat niet het geval is en je ouder wordt, wordt het moeilijk, maar ik heb het mezelf aangeleerd dat er geen tijd voorbijgaat zonder dat ik dat zeg.

Roma
Elke kunstliefhebber kan in Rome aan zijn trekken komen. Daar is alles aanwezig. We komen daar vandaan en over de hele wereld vind je Romeinse invloeden. In Cordoba, om maar een voorbeeld dichtbij huis te noemen. Rome is geen stad, het is een wereld op zich. Ik had het gevoel dat ik Rome iets verschuldigd ben voor alles wat de stad mij heeft gegeven toen ik daar rondliep.

Campos de San Gregorio
Dit is een thema dat ik heb gecomponeerd ter nagedachtenis aan een geluidstechnicus en vriend met wie ik jaren heb samengewerkt. Gregorio Campos was een heilige en de naam verwijst naar hem.

WiM: Hoe heb je aan de composities op dit album gewerkt? In een interview las ik dat je voor een vorig album opnames heb gemaakt in een klooster.
Jajaja! Ik ben naar een oud klooster gereisd dat nu een hotel is. Ik had de gelegenheid om daar een aantal nummers te componeren. Maar de waarheid is dat ik veel nummers al jaren terug heb gecomponeerd. Meestal componeer ik thuis, maar een verandering van omgeving van tijd tot tijd is heel inspirerend.

WiM: Wat ga je spelen in Carré, Amsterdam?
Vooral composities van Tierra en een aantal van mijn vorige albums.

WiM: Met welke musici en eventueel dansers kom je naar Carré?
Zoals altijd, zal ik me in Carré door goede musici laten vergezellen. Zoals percussionist Paquito González uit Sanlucar bij Cadiz, een van de leidende cajón spelers in de flamenco in Spanje. Met hem werk ik al jaren. Añil Fernandez op gitaar, een groot musicus. Ewen Bernal op bas. Wat moet ik zeggen? Een geweldige muzikant met een ongelooflijke carrière. Rafael de Utrera zal zingen, hij is puur, buitengewoon. En Choro, een beroemde danser, Choro is gevoel. Het is een groot plezier om met elk van hen te spelen.