×

Recensie

World

28 februari 2018

Collieman

Jungle Code

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Collieman

Jungle Code Collieman World 3 Collieman – Jungle Code Written in Music https://writteninmusic.com

Collieman is terug met een nieuw album onder de arm. De nog jonge Stefaan Colman, zoals Collieman eigenlijk heet, brengt op Jungle Code, de opvolger van zijn samenwerking met Asham op The Same Blood (2011), een fijn gesmaakt roots-/reggaealbum.

Meteen valt je oog op die opvallend kleurrijke hoes van MC’s Juli Jupiter en Missing Link. Die maakt gelijk duidelijk dat Collieman houdt van kleur en diversiteit. Jungle Code is zijn terugkeer in de muziek, na een lange stilte waarin hij zich concentreerde op zijn studies. Ondanks de jarenlange sabbatical kwam hij alsnog terecht bij zijn enige echte, ware liefde: de muziek. Meer bepaald: reggaemuziek, zoals hij die op jonge leeftijd al leerde kennen en waarmee hij zijn eerste project Jah Génération startte. Een reis naar Jamaica, waar hij logeerde bij de legendarische band The Congos deed hem definitief voor rootsy reggaemuziek kiezen. Inmiddels deelde hij al het podium met talloze bands zoals onder meer Pura Vida en Asham Band en stond hij op diverse zomerfestivals zoals Couleur Café, Reggae Geel en Polé Polé. Bij die bands recruteerde hij enkele muzikanten om zijn nieuwe album de gewenste richting uit te doen gaan.

Naast roots en reggae is Colman ook lid bij hiphopformatie Uberdope. Al is daarvan niet zo gek veel te merken op Jungle Code, een album waarop de zon altijd schijnt en de cocktails altijd binnen handbereik lijken. Toch als je afgaat op de sound van het album met frisse, hedendaagse reggae. Dat hij zich laat beïnvloeden door bekende (Bob Marley, Lee ‘Scratch’ Perry, The Congos..) en minder bekende reggaebands en artiesten, strekt hem tot eer. Vooral ook omdat hij niet zomaar de sound kopieert, maar echt probeert zijn sound helemaal uit zichzelf en zijn eveneens jonge, veelkoppige begeleidingsband te laten komen. Toch dient opgemerkt: echt vernieuwend is dit Jungle Code niet echt. Wél probeert Colman een hedendaagse take te leveren binnen een genre waarbinnen er wel degelijk evoluties zijn. Dat bewijst hij ook met dit album.

Wat onder meer opvalt is dat hij de aanstekelijk wiegende ritmes gebruikt als begeleiding bij een sociale boodschap. Zeker aan het begin is het vooral de maatschappijkritische en sociopolitieke invalshoek die de aandacht van de luisteraar steelt. Dat hoor je onder meer tijdens The Show Must Go On, Still Standing en Political Syndrome. Halfweg neemt hij echter wat verrassend een U Turn en krijg je wat Collieman tracks die zich focussen op aanstekelijke vibes (Keep The Vibes Alive, dat opgedragen wordt aan allen die de reggaecultuur stimuleren en bevorderen) en composities die levenslust en liefde benadrukken, zoals onder meer Lovelight en Honey Bunny. Als om de zomerse en zuiderse feel te beklemtonen is er Vanilla Ice, waarmee hij wat varieert binnen het thema van de liefde.

Jungle Code voelt heel erg consistent aan. Daar ligt de grote sterkte van het album. Nergens voel je de aandrang om tracks te gaan skippen of dergelijke. Nee, dit is echt een album, een verzameling of collectie songs. Daar staat dan wel tegenover dat er niet echt sprake is van composities die er echt uitspringen. Een fijne ontdekking die Collieman. We durven erom verwedden dat hij een van de smaakmakers zal zijn op de vele zomerfestivals die er staan aan te komen.



  1. Jungle Code
  2. Show Must Go On
  3. Still Standing
  4. Political Syndrome
  5. Standing Firm
  6. Keep The Vibes Alive
  7. Lovelight
  8. Honey Bunny
  9. Vanilla Ice
  10. Gimme Likkle Lovin’