×

Recensie

World

09 april 2016

Bombino

Azel

Geschreven door: Marcel Hartenberg

Uitgebracht door: V2

Azel Bombino World 4 Bombino – Azel Written in Music https://writteninmusic.com

Tishoumaren. Dat is de naam die de Tamasheq, of Touareg, zelf geven aan de gitaarmuziek die zijn oorsprong vond in de roerige jaren negentig van de vorige eeuw. Muziek die een tijd lang in Niger verboden werd evenals het veronderstelde vermaledijde instrument waarmee de muziek tot leven werd gebracht. Het is de muziek waarin je elektrische blues samen hoort gaan met geluiden uit het Midden Oosten en uit Afrika. Het is de muziek waarin de verhalen van de oproer en opstand doorklonken. Doorklinken soms nog. Het is de muziek die je onder meer kent van Tinariwen.

Er zijn echter meer exponenten dan het uiterst succesvolle Tinariwen. Omara ‘Bombino’ Moctar is er ook een. Hij werd in 1980 in Agadez geboren en kwam als jonge tiener al in vluchtelingenkampen terecht. Hij leerde zichzelf, aan de hand van video’s van Santana, Knopfler en Hendrix spelen en nam later les bij Haja Bebe. Deze befaamde gitarist gaf hem zijn bijnaam, een variant op het Italiaanse Il Bambino. De jaren daarna bleek Bombino een zeer begenadigd speler wiens talent niet aan de wereldwijde blues afficionado’s voorbij ging. Bluesliefhebber bij uitstek, Dan Auerbach, van de Black Keys produceerde dan ook zijn album Nomad dat lovende recensies oogstte.

En nu is er dan de opvolger, Azel. Fris geproduceerd door David Longstreth van Dirty Projectors biedt het album meer dan een staalkaart van Tishoumaren. Bombino omarmt een andere muziekstijl die hem positief stemt, de reggae. Speels komt de naam Tuareggae naar voren, in de begeleidende teksten, maar de muziek is meer dan een gimmick. De samensmelting van de verschillende stijlen hebben Bombino, zijn band en de producer prima in de praktijk gebracht. Fraaie afwisseling tussen zinderende nummers als Iyat Ninhay/Jaguar (A Great Desert I Saw) en het lieflijk akoestische Igmayagh Dum (My Lover) staan model voor het album, naast de al eerder genoemde reggae die we in Iwaranagh onder meer tegenkomen.

Ook dit album draagt de tekens van de strijd waar de Tamasheq onder geleden hebben. Duidelijker dan Ashuhada (Martyrs Of The First Rebellion) kunnen titels onmogelijk zijn. De nog steeds jonge Bombino bespeelt zijn gitaar zonder plectrum, net als die ene Mark Knopfler, niet zozeer naar zijn voorbeeld, maar omdat dat het gebruik is in zijn vaderland. De eigenheid die de muziek van Bombino heeft, zorgt ervoor dat de muziek nooit verwordt tot een Afrikaanse tegenhanger van Dire Straits. Hoewel dat bepaald geen belediging hoeft te zijn, is de mix van Afrikaanse klanken met reggae en blues en rock en de zang in moedertaal, alles bij elkaar gebracht in vloeiende melodieën zeer aansprekend. De karaktervolle sound van Bombino maakt dat je het album met plezier keer op keer draait. Heerlijk!

Tracklisting Azel:

  1. Akhar Zaman (This Moment)
  2. Iwaranagh (We Must)
  3. Inar (If You Know The Degree Of My Love For You)
  4. Tamiditine Tarhanam (My Love, I Tell You)
  5. Timtar (Memories)
  6. Iyat Ninhay/ Jaguar (A Great Desert I Saw0
  7. Igmayagh Dum (My Lover)
  8. Ashuhada (Martyrs Of The First Rebellion)
  9. Timidiwa (Friendship)
  10. Naqqim Dagh Timshar (We Are Left In This Abandoned Place)


  1. Akhar Zaman (This Moment)
  2. Iwaranagh (We Must)
  3. Inar (If You Know The Degree Of My Love For You)
  4. Tamiditine Tarhanam (My Love, I Tell You)
  5. Timtar (Memories)
  6. Iyat Ninhay / Jaguar (A Great Desert I Saw)
  7. Igmayagh Dum (My Lover)
  8. Ashuhada (Martyrs Of The First Rebellion)
  9. Timidiwa (Friendship)
  10. Naqqim Dagh Timshar (We Are Left In This Abandoned Place)