×

Concert

07 november 2010

Amsterdam World Festival 2010: succesvolle zaterdag!

Geschreven door: Robert Schuurman

Op zaterdag 6 en zondag 7 november was Amsterdam World 2010 gepland, het jaarlijks terugkerende muziekfestival met musici en artiesten uit de hele wereld. Het goed bedachte thema ‘Mediterraans nazomeren’ bleef door het afgelasten van de concerten van Cheikh Lô (visa-problemen) en Cristina Branco & guests helaas beperkt tot een bomvol en zeer geslaagd zaterdagprogramma.

Arvanitaki live

Terwijl in de Max de twaalfkoppige Belgische/Marokkaanse band Va Fan Fahre zich enthousiast door hun verrassende mix van Balkan-brass en Arabische muziek heen blaast en hun nieuwe, derde album Al Wa Debt presenteert en in de Oude Zaal het in Frankrijk wonende duo Okou hun podiumdebuut in Nederland luister bij zet met fraaie ballads, hommages aan Billy Holiday en nummers doorspekt met Afrikaanse ritmes, richten wij ons volledig op het unieke optreden van de Griekse sterzangeres Eleftheria Arvanitaki in de prachtige Rabozaal. Zij begon haar imposante carrière al bijna dertig(!) jaar geleden als zangeres van de rembetika-formatie Opisthodromiki Kompania. In de jaren tachtig en negentig verovert ze als soloartiest eenvoudig de harten van haar steeds groter wordende Griekse fanbase en vanaf 1997 begint ze ook meer en meer op te vallen buiten de Griekse diaspora. Haar prachtige stem en haar kwaliteit om de traditionele muziek met de hedendaagse Griekse muziek te combineren, hebben ervoor gezorgd dat ze in de loop der jaren is uitgegroeid tot een grote ster. Al haar albums bereikten de Platina status en ze heeft ook al twee Greek Music Awards gewonnen in de categorie ‘beste vrouwelijke zangeres van het jaar’. Het feit dat Amsterdam World Eleftheria naar Amsterdam heeft weten te halen voor dit festival is opzienbarend aangezien zij nog niet zo vaak in Nederland heeft opgetreden. In 1991 is ze voor het eerst in ons land, samen met Yorgos Dalaras en Elli Paspala. Daarna duurt het maar liefst tot 2008 voordat ze Nederland weer aandoet. Het publiek krijgt dat jaar wel twee mogelijkheden om haar te zien, namelijk in Utrecht (RASA) en Amsterdam (Theater Carré).

Eleftheria komt op in een prachtige maagdelijk witte outfit en maakt alleen daarmee al indruk. Met een stralende glimlach en haar charmante voordracht verrast ze het publiek door in het Nederlands! te zeggen dat ze erg blij is om na twee jaar weer terug in Amsterdam te zijn, gevolgd door een welgemeend ‘dankjewel’. Daarna is het tijd om de muziek voor zichzelf te laten spreken.  Met een uitstekende, sprankelende vijfmansformatie trakteert Eleftheria de goed gevulde Rabozaal op een fraaie dwarsdoorsnede van haar door de jaren heen opgebouwde repertoire, waarbij duidelijk ruimte is ingelast om het publiek te laten kennismaken met haar nieuwe album Mirame, een prachtig, door niemand minder dan Javier Limón geproduceerd album, waarbij de Griekse en Spaanse muziekstijlen elkaar op intieme en natuurlijke wijze als het ware omhelzen. Met name het titelnummer, op het album opgenomen als duet met zangeres Buika, imponeert en smaakt naar meer. De bekende hits van de zangeres worden uitvoerig meegezongen door de aanwezige Grieken in de zaal en soms ontstaat er aan de rand van de zaal zelfs een klein Grieks dansfeestje. Eleftheria zelf geniet er ook van en krijgt het zelfs voor elkaar om het publiek het refrein van een nummer te laten meezingen, al blijkt dat nog niet zo eenvoudig omdat het koortje net na de maat en door haar zang heen gezongen dient te worden. Een kleine twee uur lang is het Grieks Genieten tijdens Amsterdam World, waarbij Eleftheria afsluit met haar klassieker Dynata. In de toegift imponeert ze nogmaals met een poëtisch poppareltje gevolgd door een laatste meezinger, waarna iedereen zich terecht spoed naar de stand van De Griekse Wereld naast het podium om de, in Nederland moeilijk verkrijgbare, albums van Eleftheria Arvanitaki aan te schaffen, met de fraaie 3-cd/2-dvd-box Prosopo Me Prosopo ongetwijfeld als best verkocht pronkstuk.

Ojos kleur

Omdat het optreden van Eleftheria duidelijk uitgelopen is, missen we erg veel van de om half tien begonnen set van het Spaanse flamenco-collectief Ojos de Brujo. Sterker nog, we komen binnen bij de laatste twee nummers voor de toegift. Op dat moment staat de overvolle Max echter al in vuur en vlam want Ojos de Brujo maakt er een groot feest van. De band, die er na deze tournee voor langere tijd mee ophoudt, speelt hun grootste hits en improviseert naar hartenlust. Tijdens het nummer Tantas Flores van het album Aocaná uit 2009, worden er dansers en danseressen uit de zaal het podium opgetrokken en iedereen deelt mee in de feestvreugde.

Met de toevoegingen van een echte flamencodanseres en begeleidende videobeelden is het een echt pakkende show in de trant van ‘save the best for last’. Op datzelfde moment begint afsluiter Oquestrada uit Portugal met de vrolijk fadovariant Tosca Beat aan hun set. Met gitaar, accordeon, trompet en viool maken zangeres Marte Miranda en haar band er een sprankelend optreden van, met hun speelse en spannende mix van ska, hiphop, Braziliaanse klanken en walsen.

Het hadden natuurlijk twee mooie muziekdagen moeten worden maar we kunnen gelukkig concluderen dat de zaterdagavond duidelijk aangeeft dat er nog veel toekomstmuziek in Amsterdam World zit, het publiek echt genoten heeft en dat wereldmuziek in een deze brede variant zowel uitdagend, sprankelend en veelzijdig genoeg blijft om een steeds groter publiek te bereiken en te blijven boeien.