Further In Time, het derde album van Afro Celt Sound System, kwam uit in 2001 met gastbijdragen van onder andere Peter Gabriel en Robert Plant. Sound Magic, het eerste album uit 1996, baarde meteen op positieve wijze opzien door de ongewone mix van traditionele Ierse muziek met West-Afrikaanse ritmes en dance grooves.

Oprichter gitarist/producer Simon Emmerson was gefascineerd door de relatie tussen Ierse en West-Afrikaanse muziek. Emmerson werkte onder andere mee aan Baaba Maal’s album Firin’ in Fouta (1994). Zijn fascinatie bracht hem in contact met multi-instrumentalist James McNally, zanger Iarla O’Lionaird en producer Martin Russell. Met McNally en Russell als co-producers kon hij de technologische kant van Afro Celt verder ontwikkelen en die is op Further In Time volop aanwezig. McNally zorgde voor het raamwerk waarop de songs op Further In Time gebaseerd zijn.

Club- en dancegrooves, etnische elektronica zijn de onderlaag voor de Ierse melodieën op fluiten, hurdy gurdy, uileann pipes en harp; en voor de West-Afrikaanse chants en ritmes, ingebracht door vocalisten N’Faly Kouyate (ook kora) en Demba ‘Shadowman’ Barry, en door percussionist Moussa Sissokho (djembe, talking drum). Voeg daar Johnny Kalsi’s Punjabi dhol drums aan toe en Pete Lockett’s world percussie en je krijgt de ‘ideale’ world cross-over. Ideaal tussen aanhalingstekens omdat de elektronische overkill, hoewel redelijk uitgebalanceerd, me toch wel stoort.

De eerste twee tracks North en North 2 klinken als filmmuziek, de eerste is mede geschreven door saxofonist Manu Dibango, de Afrikaanse chants klinken af en toe. En als ze er zijn, zijn ze erg mooi. Peter Gabriel’s bijdrage in When you’re falling is sterk zoals van de oprichter van Real World te verwachten is. Net als van Led Zeppelin’s Robert Plant in Life begin again, een pakkende song die is gebaseerd op een Keltische  volksvertelling.

In Colossus kun je gerust van technologische folk spreken, de door Mairead Mi Mhaonaigh en Ciaran Tourish bespeelde fiddles geven deze instrumental een onmiskenbare Ierse sfeer mee zoals ik die ooit in de pubs aan de Ierse Atlantische Oceaankust hoorde, van Galway tot Glengariff. Subtiele fluiten en het geluid van de Keltische harp accentueren die sfeer nog meer, maar hun akoestische sound wordt wel onderstreept door elektronische beats, te druk soms!

Lagan begint met het geluid van de tama, de kleine Senegalese talking drum, om te vervolgen met O’Lionards vocals, erg mooi dit, hier is de balans beter. Al zou je hier zoals op Volume 2: Release ook graag Sinead O’Connor willen horen. Shadowman is echte elektronische world cross-over, de titelsong is een mix van Ierse en elektronische muziek. Dan zijn we al over de helft van het album heen en wordt de sfeer wat rustig, geen overdaad aan elektronica meer. Pina Kollers zingt heel mooi in het wijdse en melancholieke Go on through dat me aan het ruige Connemara doet denken.

Persistence of Memory is een poppy ballade in Engelse stijl, in de instrumental The Silken Whip en de slottrack Onwards kan de luisteraar tot rust komen. Op Further In Time heeft Afro Celt indertijd de Ierse sound verder ontwikkeld door de toevoeging van meer West Afrikaanse elementen maar de nadruk bleef toch liggen op de Iers-elektronische geluidslyriek!