In 2012 bestond de Nederlandse funkband Seven Eleven 25 jaar en werd dat gevierd met een studio-album met de even originele als allesomvattende titel 25 Years And Still Funkin’. In 2014 werd nog even bij stil gestaan bij dat heuglijke feit met Live In Uden, een registratie van een concert dat werd opgenomen in het jubileumjaar. En een paar maanden later ligt er alweer een nieuw studioalbum van de funkateers in de schappen. De maggot brains laten er geen gras over groeien, zoveel is wel duidelijk.

Alhoewel meer dan twee jaar geleden opgenomen is Live In Uden een krachtige en representatieve staalkaart van de podiumkunsten van Seven Eleven. Op Live In Uden zijn 10 tracks te vinden en volgens de grondbeginselen van de funk draait het hier om the groove & nothing but the groove. En alhoewel funk op ontelbare manieren kan worden gebracht, kiest Seven Eleven ervoor om niet een rip-off te zijn van hún funkhelden, want naäpen wordt meteen afgestraft. In de plaats daarvan is op Live In Uden een kruidige en stampende mix te horen van funk, jazz en hiphop. Zonder te verzanden in nergens naar toe leidende jams wordt de boel behoorlijk strak gehouden en wordt de Seven Eleven funkpourri puntig en strak geserveerd. Het moet daar op die 26ste oktober in de Pul een behoorlijk feestje zijn geweest, want zonder de beelden en de realtime sfeer erbij is Live In Uden een straffe aanleiding om een concert van de band te bezoeken. Ook al omdat er geen tekenen van enige slijtage te bekennen zijn en Live In Uden gelukkig weinig nostalgie bevat, maar vooral erg veel funky dynamiek.

En jubilea zijn leuk, maar zijn het vooral momenten om de klokken weer even gelijk te zetten en de volgende stap voorwaarts te maken. De stap die Back To The Source is. En alhoewel de albumtitel anders doet vermoeden is het weer business as usual: de funk en niks anders dan de funk. Met hier en daar de beproefde Seven Eleven melange. Back To The Source is dan ook vooral bedoeld om nog even duidelijk te maken wat de brandstof is waar Seven Eleven op wordt voortbewogen. Terug naar de bron. Terwijl die bron nooit ver weg is geweest. Meer als een reminder dus. Dit waar Seven Eleven voor staat en niks anders.

Voor Back To The Source werd contact gezocht met Rob Manzoli, bekend van Right Said Fred. Huh? Right Said Fred? Met deze bubblegumboppers wordt nu niet meteen een associatie met de funk gelegd, maar Manzoli kwam via Ohio Player en (later) Funkadelic man Walter Morrison in contact met George Clinton en was zijn werk met onder andere Clinton, Outkast en Jocelyn Brown alleen maar goed voor zijn funk credibility en werd zijn CV dan ook door de vaak redelijk eenkennige funkateers sneller serieus genomen.

De funk moet vooral puur blijven en op Back To The Source is die dan ook redelijk onversneden te vinden. Ook hier geen wazige wij-doen-het-Mothershipkunstje-na, maar laat Back To The Source een afgemeten groepsgeluid dat tijdloos klinkt en vooral 25 jaar dabbelen in de funk horen. En die sound zuigt en siddert. Back To The Source is niet luisteren, maar ondergaan en is het een klein uur een zwaar potje on the one.

En of het nu The One, Disco Wasn’t Good Enough, Revival Of The Funk, Wham Bam! of Funky Anarchist is, titels zeggen in dit verband meer dan genoeg. Of om ome Clinton nog maar eens te citeren: funk not only moves, it can remove ……dig …… En zo is het maar net.

Tracklisting Live In Uden

1. Scientific Failure
2. Pump Yo Thumb
3. Magic Touch
4. Unfunky Bitch
5. Mellow
6. Heavy Down
7. Secret Juice
8. Drums & Bass
9. Dirty Frog
10. Hot ‘N’ Funky

Tracklisting Back To The Source

1. Get It On
2. Just Move It
3. The One
4. Disco Wasn’t Good Enough
5. Revival Of The Funk
6. Not Your Mama
7. Back To The Source
8. Fat Belly Baby
9. Wham Bam!
10. Funky Anarchrist
11. 7-1-1
12. Pumpin’ It Up
13. Disco Wasn’t Good Enough (Reprise)