×

Recensie

Soul / Hiphop

02 april 2018

Deva Mahal

Run Deep

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Motema

Run Deep Deva Mahal Soul / Hiphop 3.5 Deva Mahal – Run Deep Written in Music https://writteninmusic.com

Deva is de dochter van blueslegende Taj Mahal. Toch bevat haar debuut Run Deep vooral een blitse mix van soulrock en R&B. De focus ligt helemaal op haar bijzondere stem, die her en der herinnert aan wijlen Amy Winehouse. Full albumdebuut Run Deep, de opvolger van een eerste EP, is de belofte van een groot talent.

Met Can’t Call It Love (een catchy mix van een pakkende gitaarriff, bezield orgelwerk, én een stem die je zo bij de lurven pakt) en de suikerzoete R&B van het aanstekelijke Snakes, twee potentiële singles, geeft Mahal aan dat ze over een heerlijke soulstrot beschikt waar ze verschillende richtingen mee uitkan. In beide songs ligt de echo van Amy Winehouse er vingerdik bovenop. Maar dan is er onverwacht een schijnbaar rustpunt in de vorm van Fire met lichte percussie, meerstemmigheid en de stem van Mahal die halverwege even voluit gaat en zo voor een eerste hoogtepunt zorgt.

Sommige composities doen erg luchtig aan, zoals Dream waarin Mahal even haar meest nostalgische zelve naar voren brengt. Klinkt heel aardig, tot je als luisteraar beseft dat ook hier weer de echo van Amy Winehouse opduikt. Werkt dan wel wat tegen: het trage tempo. Mahals’ stem gaat heel diep tijdens Shards, dat het moet doen met een minimale muzikale begeleiding. Verder horen we zoete R&B en soulsongs die gedragen worden door Mahals’ stem. Run Deep (met een rap door Deva’s zus Coco Peila) bijvoorbeeld lijkt met zijn hiphopperige doowopsfeertjes weggelopen van The Miseducation of Lauryn Hill. En dat doet ook het erop volgende Turnt Up (met inbreng van Allen Stone) dat haast gemaakt lijkt voor de avonduurtjes.

Als er een boodschap overgedragen wordt, dan is die met name vooral te vinden bij songs als Optimist en It’s Down To You. Ook dat is een factor in het geheel. Hoewel de songs soms luchtig klinken, valt er tussen de regels door wel wat te rapen. Zo worden de hoesnota’s verrijkt met een quote van auteur James Baldwin. Het doet dan ook niet zo vreemd aan dat ze organisaties steunt die bezig zijn met raciale ongelijkheid, genderstereotypering en armoede.

De meest in het oog springende track is misschien wel de fraaie afsluiter Take A Giant Step, een door Gerry Goffin en Carole King gepende compositie die onder meer bekendheid verwierf in de versie van The Monkees. Een song die haar vader Taj Mahal destijds al eens coverde, maar vooral een song met veel betekenis en diepe impact voor Deva. Een ode aan zowel haar vader als aan King. Daarmee besluit ze een meer dan degelijk album dat opvalt door een mix van oerdegelijke songwriting en het vocale talent van ‘diva’ Deva Mahal.



  1. Can’t Call It Love
  2. Snakes
  3. Fire
  4. Dream
  5. Shards
  6. Run Deep (ft. Coco Peila)
  7. Turnt Up
  8. Superman
  9. Optimist
  10. Wicked
  11. It’s Down To You
  12. Take A Giant Step