We leerden deze man, die als uk van  Cubaanse bannelingen in de VS terecht kwam, kennen als bezieler van The Silos, een formatie die zich in de jaren negentig na de verhuis vanuit New York City in Californië als pioniers in de alt.country rock en ontluikende Americana beweging manifesteerde met een reeks voortreffelijke langspelers. Ook na de terugkeer naar New York en de recente verhuis naar Arizona bleven The Silos actief, in 2011 werd het Silos hoofdstuk (voorlopig?) in schoonheid afgesloten met Florizona.

Daarnaast was Humara bij projecten als I’m Not Jim betrokken. In de loop der jaren verschenen er slechts twee soloplaten, het uit 1988 daterende Lagartija en Radar in 1995. Ondertussen is er meer dan genoeg materiaal gecomponeerd dat niet echt geschikt bleek voor The Silos en deels op Curve and Shake verzeilde.

Work part One bundelt het betere, vroegere solowerk van Humara  in herwerkte akoestische versies, gerealiseerd met hulp van het snareninstrumentarium van producer Richard Brotherton, de viool van Mary Rowell en de zang van Amy Allison. De oudste songs Susan en Shine It Down dateren uit ’85, eveneens uit die periode afkomstig is het door vurige gitaar en viool aangevuurde Mary’s Getting Married. Commodore Peter en I’m Over You stammen uit 1990.

Het percussieve, akoestische gitaarspel van Humara en Brotherthon is bepalend in opzwepende songs als Carolina die de rauwe rasperige zang vergezellen. Maar ook het meer ingetogen Margaret met zo’n treurige viool en mandoline blijft na bijna twintig jaar moeiteloos overeind in de gestripte uitvoering evenals Tenessee Fire. Benieuwd welke parels Humara voor een tweede lading zal selecteren.