×

Recensie

Roots

20 april 2017

Vargas Blues Band

Cambalache & Bronca

Geschreven door: Jack Smits

Uitgebracht door: Tsunami

Cambalache & Bronca Vargas Blues Band Roots 2 Vargas Blues Band – Cambalache & Bronca Written in Music https://writteninmusic.com

Javier Vargas is een uit Madrid afkomstige bluesgitarist en blijkt al een indrukwekkende staat van dienst te hebben. The Vargas Blues Band is al in 1991 opgericht en heeft regelmatig door Europa getourd. Op de 30e editie van het Montreux Jazz Festival was The Vargas Blues Band één van de acts die daar geprogrammeerd waren.

Cambalache & Bronca is de opvolger van het album From The Dark dat in 2014 verscheen en is welgeteld album nummer 25! Over productiviteit niet te klagen dus.
Het is wel even wennen dat de songs Spaanstalig ten gehore gebracht worden, maar dat zou geen belemmering moeten zijn, ware het niet dat het album op zijn zachtst gezegd een nogal wisselende kwaliteit kent waardoor je als luisteraar niet goed weet waar je aan toe bent.

De openingstrack Cambalache & Bronca is een bluesrockachtig nummer neigend naar jaren Tachtig hardrock dat de toets der kritiek wel kan doorstaan. Lekker stevig en dat smaakt naar meer. Dit geldt ook voor No Te Rindas waarin je wel degelijk kunt horen dat Javier Vargas zijn instrument goed beheerst. Ook als slidegitarist doet hij het niet onverdienstelijk getuige het boogieachtige Sucio Y Desprolijo en het uptempo Ana No Querme met een wat zeurderig refreintje.

Daarna gaat het een onwaarschijnlijk dubieuze kant op. Viento, Dile A La Lluva heeft helemaal niets met blues te maken. Als je dit hoort waan je je op een terras ergens aan een Spaanse Costa alwaar een lokaal bandje voor wat goedkoop muzikaal vertier zorgt. De slappe drumcomputerbegeleiding doet er vervolgens ook geen goed aan. En zo volgen er helaas nog een aantal waarbij ook de zangkwaliteiten van Vargas wat gaan irriteren.

De tracks die de toets der blueskritiek wel kunnen doorstaan zijn Plegaria Para Un Nino Dormido een echt swingend bluesje dat op deze plaat thuishoort en ook La Balsa is acceptabel. Met de laatste drie tracks Post Crucifixion, Todo El Dia Me Pregunto en Algo Flota En La Laguna maakt Javier Vargas zijn reputatie als bluesgitarist dan toch wel waar.

Camabalache & Bronca is een eigenaardige mix van een aantal niet onaardige bluesrockachtige tracks die afgewisseld worden door oppervlakkige nietszeggende tunes die nog net kunnen dienen als achtergrondmuziekje in de lokale supermarkt. Onbegrijpelijk vind ik de ongebalanceerde samenstelling van dit album: “Vleesch noch Visch!” Als Javier Vargas zijn reputatie als bluesgitarist hoog wil houden zal hij zich toch echt als een goede schoenmaker bij zijn leest moeten houden.



  1. Cambalache & Bronca
  2. No Te Rindas
  3. Sucio y Desprolijo
  4. Ana No Duerme
  5. Viento Dile a la Lluvia
  6. Escapando de Mi
  7. Plegaria para un Niño Dormido
  8. La Balsa
  9. Avellaneda Blues
  10. Espíritu Celeste
  11. A Estos Hombres Tristes
  12. Mister Jones (Retrato de una Familia Americana)
  13. Post Crucifixión
  14. Todo el Día Me Pregunto
  15. Algo Flota en la Laguna