Goodbye Normal Street is het 3e album van Turnpike Troubadours, een band uit de staat Oklahoma. Hun muziek is te omschrijven als countryrock of americana, waarbij country en folk een hele duidelijke vinger in de muzikale pap hebben. Hoe dicht country en folk bij elkaar kunnen liggen wordt meteen al duidelijk, met het nummer Gin, Smoke & Lies (hieronder te beluisteren). Mensen die de Britse folkband Fairport Convention kennen, zullen bij de coupletten vast gelijkenissen horen met klassieker Matty Groves. De nadrukkelijk aanwezige viool is daar nog eens debet aan. Leuke is, dat het toch compleet andere nummers zijn. Hoewel ze beide gaan over een partner die vreemdgaat.

Om nog even met wat meer vergelijkend waar te strooien: Blue Star, Quit While I’m Ahead en Morgan Street roepen herinneringen op aan de Tex-Mex van Los Lobos, een nummer als Before The Devil Knows We’re Dead doet denken aan The Pogues in hun toptijd. Niet alleen muzikaal overigens, zelfs tekstueel:

“Well raise another round boys
Have another glass
Be thankful for today
Know that it’ll never last
Then let’s leave the world a laughing
When our eulogies are read
May we all get to heaven
Before the devil knows we’re dead”

Andere instrumenten die op dit album zorgen voor het aanstekelijke country- en folkgeluid zijn pedal steel, banjo, mandoline en accordeon. Laatstgenoemde instrument wordt bespeeld door oud-bandlid John Fullbright. Onder meer op Morgan Street klinkt dat prachtig! Hoe goed de muzikanten zijn, laten ze vooral tijdens gierende solo’s horen. Prachtige voorbeelden zijn die in Before The Devil Knows We’re Dead en Southeastern Son. Naast deze uptempo nummers kent het album ook ballads, zoals het werkelijk ‘oorstrelende’ Gone, Gone, Gone, met in de solo afwisselend een mondharmonica, pedal steel en viool, die door je ziel snijden. Empty As A Drum doet dat in zijn geheel, als een prachtig, intiem en persoonlijk akoestisch nummer.

Frontman Evan Felker heeft een mooie zangstem, inclusief gedoseerde countrysnik. Die zang krijgt nog een extra dimensie als Jamie Wilson op Call A Spade A Spade meezingt. Dit levert klassieke countryrock op à la Gram Parsons en Emmylou Harris.

Niet alleen muzikaal, ook tekstueel zit Goodbye Normal Street goed in elkaar: de band schetst een mooi (soms ironisch) beeld van de invloed van de crisis op de working class man in de VS.

Goodbye Normal Street kent geen enkel slecht (of zelfs ‘minder’) nummer, het geheel is ook nog eens perfect in balans. Met dit album verdient Turnpike Troubadours een doorbraak in ons land. Wat dat betreft: er zijn een paar bands die ik dit jaar nog heel erg graag live wil zien. Eén ervan is American Aquarium, uit North Carolina. Een andere is de band waarmee zij kort geleden samen door de VS toerden: juist, Turnpike Troubadours. Als hun muziek live net zo goed klinkt als op hun nieuwe album Goodbye Normal Street, dan wordt het een groot feest! Misschien een tip voor de organisatie van TakeRoot?