×

Recensie

Roots

16 oktober 2015

Tom Jones

Long Lost Suitcase

Geschreven door: Edgar Kruize

Uitgebracht door: Caroline Benelux

Long Lost Suitcase Tom Jones Roots 4 Tom Jones – Long Lost Suitcase Written in Music https://writteninmusic.com

Hij zit middenin een muzikale renaissance. Maar met zijn oranjebruine zonnebankhoofd en zijn bij tijd en wijle wat discutabel te noemen muzikale verleden, blijft Tom Jones een artiest die maar weinig mensen serieus nemen. Eeuwig zonde, want de man heeft een misthoorn van een stem, die zelfs op leeftijd (Jones is 75 inmiddels) niets aan kracht heeft ingeboet.

In 2010 gooide Jones het roer muzikaal behoorlijk om. Hij besloot voortaan alleen nog maar muziek uit te brengen waar zijn eigen hart ook sneller van ging kloppen. Zodoende neemt hij op zijn oude dag, geruggesteund door producer Ethan Johns, louter puike no-nonsense albums op. Albums met de focus op zijn machtige stem en de muziek die hem na aan het hart ligt. Op het machtige Praise & Blame voerden blues en gospel de boventoon. Opvolger Spirit In The Room pakte door met wat meer soul, rock ‘n roll en country. Het derde album in het drieluik (tevens de soundtrack bij Jones’ recente autobiografie) is Long Lost Suitcase. Hierop ligt meer dan ooit de nadruk op rock ’n roll, folk en country. Waar het middenstuk in het drieluik her en der verslapte, is het op deze nieuwe in de meeste gevallen weer volledig raak. Het plezier spat er aan alle kanten af en wat blijkt? De oranjekleurige Welshman heeft gewoon óók die typische countrysnik in huis!

De hoes van het album geeft al weg dat dit album inhoudelijk met enige nostalgie gepaard gaat. We zien Jones als stoere jongeman, in de piek van zijn leven. Het mooie is dat als je niet beter zou weten, hij nog steeds zo klinkt. De weemoed naar vervlogen tijden sijpelt direct door in de opener, de Willie Nelson-cover Opportunity To Cry. “This would be a perfect time for me to die”, zingt Jones terwijl zijn stem breekt. Je kan niet anders dan geraakt worden.

Track twee is direct een zwakkere schakel op het album. Jones tackelt samen met Imelda May het nummer Honey, Honey van Milk Carton Kids. De uitvoering is speels, de rockabilly-stem van May kleurt het nummer aardig, de banjo en violen trekken de track diep het Amerikaanse wilde westen in, maar binnen een nostalgie ademend album is de track te nieuw en te frivool om helemaal passend binnen het concept te zijn. Dat geldt ook voor het net iets te hard rockende (en Led Zeppelin naar de kroon stekende) I Wish You Would. Puike track. Werkelijk fantastisch zelfs. Maar binnen de context van het album een buitenbeentje.

Een erg fraaie tandem is het tweeluik Elvis Presley Blues (origineel van Gillian Welch), gevolgd door de met name door Bob Dylan en Dave Van Ronk bekend geworden traditional He Was A Friend Of Mine, waarbinnen er maar weinig verbeelding nodig is om Tom Jones’ gevoelens richting de in 1977 overleden King of Rock ’n Roll ook zelf te voelen. Erg mooi dat deze covers in deze enigszins autobiografische setting een volledig andere lading krijgen.

Andere hoogtepunten zijn de uitvoering van Factory Girl (echte powerfolk), het olijke en met ouderdom spelende Why Don’t You Love Me Like You Used To Do en de gezellige afsluiter Raise A Ruckus. Long Lost Suitcase sluit een trilogie af, zo geeft Jones aan. Niet voor niets wordt het tevens gebruikt als muzikale omlijsting van zijn recent verschenen autobiografie. De drie albums waarvoor Jones onder productie van Johns alle al jaren aan hem vastklevende Las Vagas-kitsch van zich afwierp deden de Welshman de afgelopen vijf jaar weer vol vuur musiceren. Het is dus echt te hopen dat Jones zijn muzikale carrière albumtechnisch op deze voet voort gaat zetten. Want het zou zonde zijn als de passie en bezieling die uit elke noot van dit album druipt geen vervolg krijgt.

Tom Jones – Long Lost Suitcase

  1. Opportunity To Cry (Willie Nelson)
  2. Honey, Honey (Milk Carton Kids)
  3. Take My Love (I Want To Give It) (Little Willie John)
  4. Bring It Home (Sonny Boy Williamson)
  5. Everybody Loves A Train (Los Lobos)
  6. Elvis Presley Blues – (Gillian Welch)
  7. He Was A Friend Of Mine (traditional)
  8. Factory Girl (Rolling Stones)
  9. I Wish You Would (Billy Boy Arnold)
  10. Til My Back Ain’t Got No Bone (Eddie Floyd / Alvertis Isbell)
  11. Why Don’t You Love Me Like You Used To Do (Hank Williams)
  12. Tomorrow Night (Lonnie Johnson)
  13. Raise A Ruckus (Jesse Fuller)


  1. Opportunity To Cry
  2. Honey, Honey
  3. Take My Love (I Want To Give It)
  4. Bring It On Home
  5. Everybody Loves A Train
  6. Elvis Presley Blues
  7. He Was A Friend Of Mine
  8. Factory Girl
  9. I Wish You Would
  10. 'Til My Back Ain't Got No Bone
  11. Why Don't You Love Me Like You Used To Do?
  12. Tomorrow Night
  13. Raise A Ruckus