×

Recensie

Roots

28 maart 2017

Tim O'Brien

Where The River Meets The Road

Geschreven door: Philippe De Cleen

Where The River Meets The Road Tim O'Brien Roots Tim O’Brien – Where The River Meets The Road Written in Music https://writteninmusic.com

De Grammy winnende songwriter / multi-instrumentalist / producer Tim O’ Brien brengt met Where The River Meets The Road zijn zestiende album uit. Die is volledig gewijd aan zijn thuisbasis West Virginia.

De verbazingwekkende muzikale rijkdom van Virginia blijft voor O’Brien een onuitputtelijke inspiratie. Vandaar ook dat op dit album onder meer nummers van songwriters als Hazel Dickens, Larry Groce, Billy Ed Wheeler en Bill Withers (een geweldige herwerking van de Bill Withers klassieker Grandma’s Hands) opduiken. Naast folk, bluegrass is er ook een stevige scheut country te horen (Doc Williams, The Bailes Brothers).

Where The River Meets The Road is een zoektocht naar het muzikale erfgoed van Virginia. Zo verzamelde de songschrijver het materiaal na een tien jaar lange samenwerking met de West Virginia Music Hall Of Fame (waar hij sinds 2013 ook zélf deel van uitmaakt). Net door het jarenlange verzamelen en onderzoeken hoor je hoe O’ Brien iets van zijn eigen persoonlijkheid in dat materiaal legt en dat onder meer tijdens het nostalgisch mooie Guardian Angel en de titeltrack (“on the eastern banks of the Ohio”) waarin O’Brien de eigen familiale geschiedenis uit de doeken doet.

Het persoonlijke komt aan bod, al ligt de focus sterk op het blootleggen van de roots van de muziek uit West -Virginia. Al van jongsaf zocht O’Brien nieuw terrein op, zoals Chicago en Colorado. Zo was hij de medeoprichter van de bluegrass band Hot Rize die hem tot Nashville bracht. Het reizen zit in zijn bloed, al komt hij maar al te graag thuis in zijn eigenste thuisbasis Virginia.

Elke song verwijst naar een stukje van het bredere verhaal. Zo geeft de met banjo en fiddle versierde opener High Flying Bird meteen de hoop en het optimistische van de aanvang van een grote reis weer. Grandma’s Hands verwijst natuurlijk naar de Afrikaans-Amerikaanse geschiedenis, het opgroeien in de velden en het belang van familiale relaties. In dat verband dient opgemerkt dat ook O Briens’ zus Mollie en zijn levenspartner Jan Fabricius op dit album present tekenen.

De twee eigen songs plaatst O’Brien (gitaar, fiddle, bouzouki), die zich laat omringen met geweldige muzikanten als Noam Pikelny (banjo), Stuart Duncan (fiddle), Chris Scruggs (steel guitar) en Chris Stapleton (vocals) behoorlijk voorop in de set.

When The River Meets The Road is een behoorlijk straf verhalend rootsalbum en dat vooral omdat O’Brien & co naast folk, country (het door Larry Groce gepende When The Mist Clears Away) en blues ook hun voordeel doen met gospelinvloeden (sfeervol orgeltje in het met zalige backings opgetuigde Friday, Sunday’s Coming). Toch kan O’Brien ook verrassend intiem (het pakkende Queen Of The Earth And Child Of The Skies) uit de hoek komen. Aandoenlijke hoogtepunten zijn onder meer Drunkard’s Grave en Few Old Memories. O’Brien laat de mandoline even voor wat het is en presenteert zich op dit album als een curator van een heerlijk stukje muzikaal erfgoed uit West-Virginia. Te ontdekken.



  1. High Flying Bird
  2. Grandma's Hands
  3. Guardian Angel
  4. Where the River Meets the Road
  5. Friday, Sunday's Coming
  6. When the Mist Clears Away
  7. Queen of the Earth and Child of the Skies
  8. My Old Brown Coat and Me
  9. Drunkard's Grave
  10. Windy Mountain
  11. Few Old Memories
  12. Little Annie (When the Springtime Comes Again)