×

Recensie

Roots

22 april 2018

The Texas Gentlemen

TX Jelly

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: New West

TX Jelly The Texas Gentlemen Roots 4 The Texas Gentlemen – TX Jelly Written in Music https://writteninmusic.com

Met enige vertraging bereikte het eerste werkstuk van deze muzikale gentlemen de overkant van de Oceaan en mijn brievenbus. Het betreft hier een door Beau Patrick Bedford  aangevoerd muzikaal combo dat vanuit Dallas opereert. De multi-instrumentalist  en songwriter begint na een periode bij Jonathan Tylers Northen Lights voor eigen rekening te werken in zijn studio, Modern Electric Sound Recorders en organiseert opnamesessies voor Larry Gee, Kirby Brown en werkt samen met muzikanten uit het rock soul, pop en countrymilieu.

Ondertussen maakt het los-vaste collectief furore op de podia als backingband voor Kris Kristofferson, Ray Wylie Hubbard, Joe Ely ook Nikki Lane, Ed Sheeran en soulman Leon Bridges engageren de Texanen. Het opzet en de veelzijdige benadering van Texas Gentlemen herinneren in niet geringe mate aan legendarische backing ensembles als The Wrecking Crew, The Band maar vooral The Muscle Shoal Swampers. De huisband van de legendarische Fame studio in Muscle Shoals, Alabama schrijft geschiedenis smet studiowerk voor  zowat alle soulheden, naast Joe Tex, Wilson Pickett,  Otis Reddding, Clarence Carter,… worden ook Etta James en Aretha Franklin, Bobby Gentry er gesignaleerd en later vinden  The Rolling Stones, Boz Scaggs, Delbert McClinton en talloze anderen de weg.

Bedford was vertrouwd met de faciliteiten van de studio, recent werkte hij er nog samen met The Roomsounds. Door een ter elfder ure afgelaste opnamesessie in Muscle Shoals komt onverwacht studiotijd vrij en zo kijgen The Texas Gentlemen eindelijk de kans om hun ding doen. De Texanen kamperen vier dagen in de studio en selecteren uit 28 songs 11 tracks die nu te beluisteren zijn op TX Jelly.

Habbie Dabbie begint als een gospel, de stevige backbeat, het orgeltje, snedige snarenspel en tempowisselingen herinneren sterk aan de instrumentaaltjes van Booker T & The MG’s  terwijl in het tweede gedeelte in de funky chants The Meters evenmin ver weg zijn. Pain, refereert naar een symbiose van Little Feat met  Allen Toussaint en in Superstition, niet te verwarren met de gelijknamige knaller van Wonder, komt pianist Daniel Creamer aanzetten met een zonnige West Coast symfonie die aan de verrichtingen van Zappa’s Mothers tijdens de beginjaren zeventig herinnert, evenals de met sitar en elektronisch toetsenwerk bizarre, uitgesponnen interpretatir van Shakin’ All Over.

Ook de tilesongTX Jelly is een jam die ik persoonlijk eerder voor de concerten had gereserveerd, gelukkig  blijft de tijdsduur beperkt. In Dream Along komt gitarist Nicholas Lee als onvervalste countrytroubadour dicht in de buurt van Willie Nelson. Er zijn uiteraard gasten uitgenodigd zoals countytroubadour Paul Cauthen. Naast het honky tonk duet met Dan Dyer laat hij zich opmerken in het met Lee tot stand gekomen My Way dat heen en weer pendelt van smartelijk country naar huppelde hillbilly. Dyer blijft eveneens dicht bij de  countrybron met het parlando van Pretty Flower en het akoestische Trading Paint. Het nagenoeg live in de studio ingeblikte TX Jelly illustreert naast de efficiëntie als backingband dat Texas Gentlemen ook degelijke songwriters aan boord heeft.



  1. Habbie Doobie
  2. Pain
  3. Bondurant Women
  4. Dream Along
  5. Gone
  6. My Way
  7. Superstition
  8. TX Jelly
  9. Pretty Flowers
  10. Shakin' All Over
  11. Trading Paint