Ongeveer een jaar na het vorige dubbel album Morgana & Madhur levert The Phantom Four alweer een nieuw album af. Met een fraai uitgevoerde openklap digi pack met daarop de inventaris van de band afgebeeld (alhoewel ik me af vraag of dat alle gitaren van Frank zijn). In ieder geval is het een mooie range vintage Fenders.

Dat The Phantom Four veel meer is dan een surf band bewijzen ze al jaren. Niet alleen door de samenwerking met The Arguido in 2012 waarop ze heel duidelijk lieten horen ook behoorlijk te kunnen rocken, maar meer nog door hun talloze exotische muzikale uitstapjes. Ook Mandira is daar weer een goed voorbeeld van. The Phantom Four maakt een soort wereld surf. Wereld muziek met een surf inslag. Na de lekker stevige opener, Morphological Echo, neemt The Phantom Four je op wereldreis. De mysterieuze klanken van Gavannah leiden je naar India en je gaat via het midden Oosten naar Mexico met Tiempo De Revancha waar The Phantom Four de samenwerking heeft opgezocht met Jungle By Night. Maar let vooral even op het begin van het nummer. De uiterst vette en doeltreffende basloop van Marc De Regt. L’Chaim is een lekker vrolijk stukje zigeuner rock

Zin in nog een lekker stukje dubsurf? Jamaica lijkt niet ver weg in Ganja Galore en met Ramgaya rockt de band weer goed door. De warmbloedige afsluiter Cinquenta Anos is het enige nummer met zang, (Lilian Vieira van oa Zuco 103) en neemt je natuurlijk mee naar Brazilië

Mandira maakt nog maar eens een keer duidelijk hoe gevarieerd een instrumentale plaat kan klinken en is wederom een parel in het uitstekende oeuvre van de band.