×

Recensie

Roots

20 april 2016

The Mulligan Brothers

Via Portland

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: Eigen Beheer

Via Portland The Mulligan Brothers Roots 3.5 The Mulligan Brothers – Via Portland Written in Music https://writteninmusic.com

Steve Berlin ontdekte enkele jaren geleden het debuut van The Mulligan Brothers, het mengsel van altcountry en bluesy folk liet de sax- en toetsenman van Los Lobos en in talloze andere projecten als muzikant en producer betrokken, geenszins onberoerd. Vanuit Mobile in Alabama vertrokken The Mulligan Brothers, de groepsleden hebben overigens helemaal geen familiebanden, naar Portland Oregon en parkeerden hun camper in de buurt van de plaatselijke Ice Cream Studio.
Ross Newell levert het songwerk aan en profileert zich als een bevlogen vocalist. Hij wordt overigens niet alleen voortreffelijk ondersteund met harmoniezang door Bob Leiniger, Greg Deluca en Gram Rea die op zowat alle snaarinstrumenten tokkelt. Een optimale muzikale wisselwerking levert een bijzonder fraai resultaat op. Viool en andere akoestische snaarinstrumenten geven de toon aan.
Wait For Me begint zelfs zonder instrumenten en onthult meteen de stemmenpracht in de a capella intro. “What do I do with this rambling heart, that won’t get out of bed, that remembers what you said” horen we Newell zuchten. In I Don’t Want To Know en Bad Idea wordt het tempo even voorzichtig opgevoerd. Het ingetogen, haast pastorale Calamine met de ‘beaten up’ piano of is het een pianola?, van producer Steve Berlin op de achtergrond, lijkt zo weggelopen uit een sombere western.
In een pijnlijk Run On Ahead graaft Newell dieper in zijn persoonlijk leven. Berlin besloot de oorspronkelijke demoversie te behouden van dit emotioneel epos dat Newell rechtstreeks ontleend aan een conversatie met zijn vriendin. De song ontstond niet toevallig tijdens een periode dat Newell en kompanen hun tournees verder uitbouwden en het lokale weekendcircuit overstegen. Dit schrijnend autobiografische relaas zou niet beter uitkomen met een nieuwe take in de studio daarvoor is de betrokkenheid te sterk.

Road That Leads Me Home, een valabel alternatief voorde gebruikelijke, melige kersttoestanden, ademt een identieke, door heimwee verteerde verzuchting uit. Bijna twee jaar na de opnamesessies blijkt het evenals het overige werk een echte groeisong van een opmerkelijk en doodeerlijk werkstuk.



  1. Wait for Me
  2. City Full of Streets
  3. I Don't Want to Know
  4. Bad Idea
  5. Calamine
  6. So Are You
  7. Let Them Ring
  8. Road That Leads Me Home
  9. Run On Ahead
  10. Louise
  11. Not Always What It Seems