×

Interview

19 november 2012

The Epstein in Nederland

Geschreven door: Josine Laarakker

Label: PIAS

Deze week is de Britse band The Epstein in Nederland voor een drietal prerelease concerten. Wij spraken de band voorafgaand aan deze concerten en raden tegelijkertijd aan de optredens van de band absoluut niet te missen.

The Epstein begon in 2006 nadat Olly Wills in contact raakte met Jon Berry. In 2008 gaven zij, samen met de destijds geformeerde groep het album The Last of The Charanguistas uit. De vermelding van Rolling Stone Magazine onder ‘Editors Choice’ werd hun vrijkaartje voor Glastonbury Festival. Het geluid van de band is veranderd met de komst van toetsenist en producer Sebastian Reynolds, bassist Humphrey Astley en drummer Tommy Longfellow. Ik spreek zanger Olly Wills over het album, over hun onlangs getekende contact bij PIAS en over de muzikale ontwikkeling van de groep.

Wills omschrijft Murmurations als dure indie folk, anders dan hun eerste album dat hij eerder country folk zou noemen, maar het blijft volgens hem een euvel om muziek altijd maar in een hokje te moeten plaatsen. Het tot stand komen van het album was zo’n grote onderneming dat ze dit zelfs op hun website vermelden. Hoe dat zo? “Het is op meerdere niveaus een hele klus geweest, het duurde lang, er zijn veel mensen bij betrokken geweest en de samenstelling van de band is in de loop van het proces veranderd. Daarbij komt dat we ondertussen veel op tour waren. Een ietwat gedurfde aanpak, aangezien dit het traject noodgedwongen heeft beïnvloed. Maar ik wilde het heel graag afmaken en ik ben ontzettend blij dat dit is gelukt.” Wills is naar aanleiding van deze ervaringen vastberaden om opnames voor een derde album op een geheel andere manier aan te pakken.

The Epstein heeft onlangs getekend bij PIAS, en ik ben heel benieuwd of dit bepaalde verwachtingen wekt bij de band. “We hebben zeker verwachtingen. Het is een geweldig label dat het goed doet en dat is zeker niet met alle labels het geval, dus wij zijn erg blij om met hen in zee te gaan. Maar het meest belangrijke met PIAS is het volgende. Wij hebben een geschiedenis van alles zelf te regelen, van releases tot promotie tot toeren, al dat soort dingen. Gaandeweg kregen wij wel hulp van verschillende mensen, maar met het tekenen bij PIAS hopen we dit proces op een hoger niveau te tillen en een breder publiek te bereiken.” Voor Murmurations ziet Wills dan ook mooie kansen liggen. “Bij ons eerste album hadden we het geluk dat we veel positieve respons kregen en daardoor op geweldige festivals hebben kunnen spelen. We hebben gewekt met verschillende mensen en organisaties, maar we hadden nooit iemand met zo’n gevestigde naam als PIAS, dus nu hopen we dat we op hun netwerk kunnen leunen in Europa en dat we daarmee onze muziek op een hoger plan kunnen trekken. We hebben de hoop en de verwachtingen eigenlijk overal een keer te kunnen spelen.”

The Epstein zet met deze tour niet voor het eerst voet aan het vaste land van Europa. In het verleden hebben ze onder meer al gespeeld in België, Duitsland en Nederland, naast Ierland en Engeland natuurlijk. Wills zelf heeft een aantal solo concerten in de Verenigde Staten gedaan, maar heeft er nog nooit met The Epstein opgetreden. “In Europa hebben we door de jaren heen al veel veldwerk gedaan. Dat was erg leuk, maar nu moet het beginnen.”

De muziek die zij spelen en de manier waarop zij spelen is in de loop van de tijd veranderd. “Ons eerste album was meer folk country, met minder focus op het tekstuele. We hadden toen een banjo en algeheel een meer een akoestische setting. Nu hebben we toetsen toegevoegd aan de line-up en ik heb de manier waarop ik nummers schrijf door de jaren heen veranderd. Jon Berry is daarin meegegaan. Het is een natuurlijke ontwikkeling die wij als band hebben doorgemaakt.”

Met Murmurations verwijzen zij naar de formatie die sommige vogels in de herfst vormen terwijl ze door de lucht vliegen. Hier zijn volgens Wills prachtige foto’s van te vinden. Voor The Epstein staat dit voor de vlucht die de band heeft genomen, ze hebben een toon gezet en willen er nu mee aan de slag. Het overkoepelende thema van het album is rusteloosheid. Dit komt terug in nummers over liefde die tegelijkertijd een beetje verdrietig zijn of in de nummers over verlies en hoop. Het thema is telkens een heen en weer, een polariteit. “Op een bepaalde manier sluit dit ook aan bij de manier waarop het album tot stand is gekomen. Er zijn heel wat persoonlijke nummers op het album over ervaringen en mensen die ik in de afgelopen paar jaar heb ontmoet. Er zijn een paar directe tekstuele verwijzingen naar het verleden, dit is overkoepelend aan het hele proces.”  Wills wordt door van alles geïnspireerd, maar probeert het altijd zo dicht mogelijk bij zijn eigen leven en ervaringen te houden.

Dit weekend was The Epstein al te zien in Vera (Groningen, 17 november) en Roepaen (Ottersum, 18 november), morgen treden ze op in Paradiso (Amsterdam, 20 november). Over het algemeen werd hun muziek in Nederland altijd goed ontvangen vertelt Wills, en hij hoopt dat deze lijn voortzet met de drie concerten die zij nu in Nederland spelen. “We kijken ernaar uit om een paar bekende gezichten terug te zien. Wij zijn een goede live band, dus kom vooral kijken naar een van onze shows!” Wills lacht. “We zijn een band die onderhand een hoop speelervaring heeft opgebouwd. We werken hard en we hopen dat we een paar passievolle en atmosferische concerten kunnen neerzetten, want dat is onze insteek.”