×

Nieuws

28 maart 2017

Tedeschi Trucks Band deze week in de lage landen

Geschreven door: Gust van de Wouwer

Ik kijk er al lang naar uit, naar het concert dat Tedeschi Trucks Band op 30 maart zal geven in het Brusselse Koninklijk Circus. Waarom? Omdat ik zo onder de indruk was hun twee vorige passages, een eerste drie jaar geleden in de AB (waar ze, dacht ik toen, het concert van het jaar speelden) en een tweede een paar maanden later op het Moulin Blues festival waar ze zowaar nog sterker uit de hoek kwamen. Mensen die een zwak hebben voor soul, blues, R&B en de mix van alles wat daar tussenin ligt hebben 30 maart lang geleden al rood omcirkeld op hun kalender (en anderen zouden eigenlijk net hetzelfde moeten doen). Om twijfelende muziekliefhebbers een voorsmaakje te gunnen van datgene dat er staat te gebeuren op 30 maart, nog even een samenvatting van hun fabelachtige doortocht in de Brusselse AB.

Op het einde van dit jaar houden zowel Derek Trucks als Warren Haynes het bekeken bij The Allman Brothers Band. Een spijtige zaak, zondermeer. Alhoewel, aangezien The Allmans nog uiterst zelden cd’s afleveren (hun laatste studioplaat dateert al van 2003) en nooit de oversteek naar Europa wagen, maakt het voor ons Europeanen verder bitter weinig verschil. Het zou, integendeel, wel eens goed kunnen uitpakken. Het betekent immers dat zowel Gov’t Mule (de groep van Warren Haynes) als de Tedeschi Trucks Band (de groep die Derek Trucks samen met eega Susan Tedeschi oprichtte) frequenter onze kant zullen uitkomen. Dat dit in het geval van Gov’t Mule altijd een gezellig treffen is weten we ondertussen al langer maar of we in het geval van de Tedeschi Trucks Band dezelfde loftrompetten moeten hanteren was voorlopig nog een open vraag.

Een open vraag tot woensdagavond, 30 april 20:15u bedoel ik dan. Het was immers op dat moment dat de Tedeschi Trucks Band het podium van de AB opstapte, een intens mooie versie van Idle Wind inzette en daarmee meteen alle twijfels terzake wegnam. Ik er moet eerlijkheidshalve wel aan toevoegen dat ik, voor aanvang van het concert, toch de nodige reserves had. The Derek Trucks Band (zonder Susan Tedeschi dus) is immers wat men noemt een ‘jamband’, oftewel een groep die doorgaans songs speelt die zelden onder de kaap van de 15 minuten blijven, meestal instrumentaal van aard zijn en naar mijn smaak iets te dikwijls richting jazzrock lonken (ik haat dat woord, de muziek nog meer). Gelukkig niets van dit alles in de Tedeschi Trucks Band (of toch zelden). Dat hebben we dan vooral te danken aan Susan Tedeschi, een crème van een vrouw die eerder van ‘songs’ dan van ‘vibes’ houdt, een fabuleuze stem op zak heeft en bovendien ook nog een ‘mean’ stukje gitaar speelt.

De Tedeschi Trucks Band is een elf rasmuzikanten tellende bende die me meermaals deed denken aan de legendarische groep die Leon Russell ooit (in 1970 alweer) bijeenbracht om Joe Cocker te begeleiden op zijn Mad Dogs and Englismen-tour. Veel gospel dus, veel blues ook maar vooral toch ‘a lotta soul’. Zoals in Idle Wind bijvoorbeeld (met meteen een hoofdrol voor die fenomenale strot van Susan Tedeschi), Made Up Mind (waarin Susan Tedeschi zowaar Bonnie Raitt naar de kroon stak), Leavin’ Trunk (ooit nog van Taj Mahal en blues zoals ware blues hoort te klinken), Get What You Deserve (onvervalste soul die uitmondde in een grandioze finale), Shelter (een magistrale slow met een naar de strot grijpende blazerssectie), Do I Look Worried (nee, niemand ‘looked worried’ die avond in de AB), The Sky Is Crying (een versie van de Elmore James-classic die niet alleen ‘the sky’ tot tranen bewoog), Part Of Me (zalige soul van een soort waarvan ik dacht dat ze was uitgestorven), Midnight In Harlem (een fenomenale sleper waarin de keyboardman iets onvergetelijks deed met zijn orgel en waarin de achtergrondzangers ons toonden dat er wel degelijk een reden is voor hun bestaan, woorden schieten te kort), Space Captain (de Joe Cocker-song die door de Tedeschi Trucks Band werd overgoten met een New Orleans-sausje, door de twee drummers van een onweerstaanbare shuffle werd voorzien en één van de vele hoogtepunten van de avond was). Het mag duidelijk zijn, de Tedeschi Trucks Band kookte, het publiek kookte en de AB kookte. Overkoken deed het toen even later ook nog drie magistrale bisnummers werden ingezet: Misunderstood (geile withete funk was dat), Bound For Glory (zalige song met alweer onweerstaanbare blazers) en The Storm (een razende brok gitaargeweld wiens titel de lading volledig dekt).

Heb ik al gezegd dat, terwijl dit alles zich afspeelde, supergitarist Derek Trucks op een schrikwekkend hoog niveau stond te musiceren? Heb ik al gezegd dat de tien andere muzikanten die samen met hem op het podium stonden nergens voor hem moesten onderdoen? Bij deze. De Tedeschi Trucks Band speelde op 30 april 2014 wat mij betreft het concert van het jaar. Degenen die er waren kunnen het beamen, anderen zullen het nooit beseffen. Rest ons nu enkel nog te wachten op de volgende doortocht van Gov’t Mule (afspraak op 8 juli in de Amsterdamse Melkweg). The Allman Brothers Band kan wat mij betreft voortaan thuis blijven, we hebben nu de Tedeschi Trucks Band om ons van sublieme ‘southern rock’ te voorzien. Hallelujah.

Conclusie: Don’t be square, be there.

  • 30-03-2017 – Koninklijk Circus, Brussel
  • 31-03-2017 – Heineken Music Hall, Amsterdam