De Amerikaanse soulzangeres Tasha Taylor levert met Honey For The Biscuit haar inmiddels derde album af dat doorspekt is met Blues, Soul, Funk en Rhythm & Blues.

Tasha Taylor heeft een warme, echte soulstem die zeker goed tot zijn recht komt op dit album, maar waarbij je er niet aan ontkomt om aan Joss Stone te denken. Ook geniet zij een uitstekende live-reputatie. Ze geeft alles op het podium, want ze wil het publiek een topavond bezorgen. In 2016 gaat ze op tournee door Europa en Amerika ter promotie van het nieuwe album.

Taylor heeft een belangrijke missie: “I’m carrying on the next generation of Rhythm, Blues and Soul, bridging the gap between one generation and another”. “It’s my familybusiness as well as my passion”.

Honey For The Biscuit bestaat uit dertien nieuwe songs, allemaal geschreven door Tasha Taylor, met uitzondering van How Long, Weather Man en Leave That Dog Alone die ze samen schreef met Tom Hambridge en Richard Fleming. Het schrijven van deze songs is voor Tasha Taylor een verwerkingsproces geweest omdat de belangrijkste thema’s gaan over mislukte relaties, verwarring en liefdesverdriet. Taylor zegt hierover: ‘I think it’s about searching for something via someone’.

Het album is opgenomen in Los Angeles met een behoorlijk uitgebreide band bestaande uit Tasha Taylor op gitaar, zang en percussie, Nathan Watts op bas, John Notto en Jon Taylor op gitaar, Don Wyatt op keyboards, Munjungo Jackson op percussie, Gerry Brown, Ronald Bruner en Stanley Randolph op drums en Jamelle Williams, Matthew DeMerrit en Lemar Buillary vormen de blazerssectie. Verder zijn er prima gastbijdragen van Keb’ Mo op Family Tree, Robert Randolph op Lap Steel guitar bij Little Miss Suzie, Samatha Fish op gitaar en vocals op het bluesy Leave That Dog Alone en Tommy Castro vocals op Same Old Thing.

Lekker in het gehoor liggend zijn de songs Wedding Bells, Family Tree, Weatherman en That Man. De ballad One and Only is prachtig en doorleefd zoals een soulballad behoort te zijn. Little Miss Suzie heeft een Susan Tedechi / Derek Trucksachtige feel met mooi slidegitaarwerk van virtuoos Robert Randolph. Hoogtepuntje!

Honey For The Biscuit is een voor een breed publiek toegankelijk album. Relaxte, goed gebrachte typisch Amerikaanse soul en rythm & blues waar niks op af te dingen is, maar echte verrassingen blijven uit want Tasha Taylor blijft netjes binnen de lijntjes. Een paar instrumentale uitstapjes zoals een gierende gitaar- of saxsolo zouden dit album ook net wat pittiger gemaakt hebben.