De formatie van Rick Miller uit Chapell Hill spoort al enkele decennia stevig op de tracks met een mengsel van rockabilly surf, R&B en gospelrock in een repertoire dat zo’n sloerdige 200 songs omvat. Anno 2016 bestaat SCOTS naast zanger gitarist Rick Miller uit drummer Dave Hartman en Mary Huff die naast de basakkoorden zich sporadisch ook als zangeres manifesteert.

The Electric Pinecones, een zijproject uit de beginjaren, inspireerde de nieuwe langspeler die enigszins afwijkt van de gebruikelijke conceptuele aanpak. The Pinecones, een hillbilly garage folkband vormde destijds een creatieve uitlaatklep voor het materiaal dat niet meteen in het muzikale opzet van SCOTS paste. Ruim dertig later pikken Miller en kompanen die muzikale draad grandioos terug op. Onder het optimistische motto ‘raise your freak flag high’ wordt straf afgetrapt, wees jezelf is de op rinkelende gitaartjes geënte boodschap. Het door Huff gezongen Dirt Road heeft iets mysterieus afwisselend donkere twang en ijle gitaarloopjes ondersteunen de onderkoelde zang. Met Baby I Like You wordt even richting rockende country gependeld en in I Ain’t Gonna Hang Around komt daar een fikse scheut rockende billy bij die melodische zang ondersteund, in het duet Given To Me komt de harmonische zang  terug op de voorgrond.

In de tweede helft komen we  bij “Swamp Fox-The Original”, een reprise van het oudere nummer uit Mojo Box. Het trio komt verrassend uit de hoek met Grey Skies dat naar de zestiger jaren hunkerent met een rinkelend twaalfsnarige gitaar en mellotron aangelengde psychedelische sound. Waiting On You surft op dat zonnige elan verder. Vervolgens waarschuwt Mary in Midnight Caller alle vrouwen met haar sensuele stem voor mannen met intenties en laat de telefoon verder rinkelen.  Als de laatste tonen uitgestorven zijn kunnen we enkel besluiten dat het trio uit Chapel Hill met The Electric Pinecones ook uw onvoorwaardelijke aandacht verdient.