Het echtpaar uit Charleston, Zuid Carolina regelt meestal zijn zaakjes zelf, zo verzorgen ze meestal eigenhandig de  volledige instrumentatie in een onstuimige rammelende repertoire dat niet zelden overhelt naar een chaotische soundtrack. Little Seeds dat hoge toppen scheerde in het alt country en American milieu vormde de (voorlopige bekroning) van hun eigenzinnige benadering. Voor een tweede volume van Busted Jukebox keerden Cary Ann Hearst en Michael Trent andermaal hun platenkast om en recycleren ze hun favorieten  met de hulp van  een uitgelezen kransje bevriende artiesten.

Na het openingsnummer Cleanhup Hitter dat Trent samen met  Bill Carson componeerde en waarin Brandi Carlile opduikt wordt de muziekmachine opgestart. De in WiM  al uitvoerig  bejubelde Nicole Atkins mag Joey interpreteren en doet dat meer dan voortreffelijk in een dramatisch geladen duet. Met Rhett Miller wagen Hearst en Trent zich aan een duistere versie van Do You Love Me van The Breeders terwijl Mathew Logan Vasquez een fijne reprise van Untitled I neerzet.

Shovels & Rope  bracht Blue Eyes In The Rain al met John Moreland op het podium en komt dat nog eens overdoen in de studio met een beklijvende versie van de Willie Nelson klassieker. In ’74 vereeuwigden The Hollies Alberts Hammonds The Air That I Breath. Owen Beverly van Indianola brengt hier een sobere kampvuurversie. Bijzonder sterk is het door John Fullbright met een markant, enigszins aan Cohen herinnerend timbre gedebiteerde I’m Your Man.

Met de hulp van oude kompaan de route Hayes Carll wordt de sfeer wat meer uitgelaten in het  van The Clash afkomstige Death Or Glory. Na de onderkoelde  behandeling van Epic met Lera Lynn kan Shovels & Rope zich nog eens zelf uitleven in een charmant rommelig opgedreven You Never Can Tell. Een wat bizarre jukebox maar de energie in de gereviseerde stuff werkt aanstekelijk en de repeat toets wordt herhaaldelijk ingedrukt.