×

Recensie

Roots

12 november 2016

Shirley Collins

Lodestar

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: Domino Records

Lodestar Shirley Collins Roots 4 Shirley Collins – Lodestar Written in Music https://writteninmusic.com

Toeval bestaat niet, onlangs vond ik in een verloren hoekje van een kringwinkel Lark Rise To Candleford, helaas op CD. Dit uit 1980 daterende pareltje van The Albion Band moet zowat de laatste keer zijn dat Shirley Collins haar toenmalige man Ashley Hutchings, bassist bij Fairport Convention, Steeley Span en Albion Band, vocaal flankeerde. Zesendertig jaar later is er eindelijk nieuw werk van de  Britse folkdiva.

Collins die als prille twintiger in ’59 al twee langspelers, Sweet England en False True Lovers uitbrengt, vergezelt in die periode folkarchivaris en pionier Alan Lomax  tijdens zijn veldwerk in het Diepe Zuiden van Amerika. De folkdiva trekt in ‘64 de grenzen van folk open met Folk Roots New Routes, een veelzeggende titel voor het samen werkingsproject met Davey Graham, een van de meest verfijnde fingerpickers die latere grootmeesters als Bert Jansh, John Renbourn, Jimmy Page en talloze anderen beïnvloedt met zijn eclectische benadering.

Collins inspireert op haar beurt folkmeiden als Sandy Denny en fascinerende werkstukken zoals The Power Of The Real Love Knot, Anthems in Eden en Love Death & The Lady. Geïnspireerde renaissance folk met interpretaties van traditionals gekleurd door het avontuurlijke toetsenwerk en de inventieve arrangementen van zus Dolly. Tijdens een opvoering van Lark Rise in de jaren tachtig verliest ze haar stem, de onzekerheid knaagt lange tijd. Met Lodestar delft ze opnieuw diep in het rijke eeuwenoude verleden. Collins was al tachtig ten tijde van de opnamesessies in haar cottage in Sussex. De angelieke stem van weleer zakt enkele octaven en klinkt ruiger en weliswaar wat minder toonvast maar haar parlando blijkt uiterst  geschikt voor de dramatische, donkere verhalen in Engelse en Amerikaanse  traditionals van de zestiende eeuw tot de jaren vijftig.

Er wordt geopend met  zo’n typerend, in vier luikjes opgesplitste suite met instrumentale luikjes. Viool, kerkorgel, cello, banjo… vaak een enkele akoestische gitaar zoals in Washed Ashore, aangevuld met percussie en resonator in Pretty Polly. Met het van Blind Uncle Gaspard gekende Sur le Borde de l’Eau, een cajunsong die recent nog in de soundtrack van True Detective opdook, keert Collins ze terug naar de swamps van Louisiana.

Collins duikt ook in haar eigen repertoire Death and the Lady dat ze in ‘68 met zus Dolly bracht, de nieuwe sobere gestripte versie imponeert meer dan ooit. La Collins doet stijvol uitgeleide met het op viool en orgel zwemmende The Sliver Swan. Hopelijk vormt Lodestar niet de definitieve zwanenzang van deze grote folklady.



  1. Awake Awake/The Split Ash Tree/May Carol/Southover
  2. The Banks Of Green Willow
  3. Cruel Lincoln
  4. Washed Ashore
  5. Death And The Lady
  6. Pretty Polly
  7. Old Johnny Buckle
  8. Sur Le Borde De L'eau
  9. The Rich Irish Lady/Jeff Sturgeon
  10. The Silver Swan