Ronnie Fauss
Built To Break
Eerder werden van deze vanuit Dallas opererende singersongwriter, die uit Oklahoma stamt en in Houston opgroeide, al enkele werkstukken uitgebracht. Fauss verzamelde demo- opnamen, zonder de intentie die ook daadwerkelijk onder eigen naam uit te brengen. Hij begint zijn songs na enige tijd zelf in te zingen aangezien dit blijkbaar de enige mogelijkheid is om ze buiten zijn werkkamer te brengen. In zijn muziek huist de geest van Townes Van Zandt en de Laurel Canyon generatie, Fauss vind zowel inspiratie bij traditionele troubadours zoals Guy Clark en John Prine, bij Whiskeytown of zijn stadsgenoten van Old 97’s. Het is dus geen echte verrassing om met Another Town een snedige countryrocker als aan te treffen als opener.
In de strak rockende honky tonker Eighteen Wheels springt Rhett Miller, frontman van Old 97’s zelfs even vocaal bij in deze aanstekelijke roadsong. De gitaren van David Malone en producer Sadler Vaden, die eerder puik werk afleverde voor Jason Isbell, vormen samen met sprankelende pianoriedels de ideale soundtrack bij een highway trip levert. “So I’m gonna play a little Waylon and play a little Willie Too” Cash, Dylan en Emmylou passeren eveneens in dat lijstje. Die voortreffelijke gitaartjes domineren ook op A Place In The Country. Het akoestische Never Gonna Last leunt nauw aan bij country, het Dolly stemmetje met treurige snik is van Jean Paulette, een zangeres uit Austin die recent naar Nashville uitweek en de fiddle van Megan Palmer, duikt ook geflankeerd door pedalsteel op in Song For Zula waarbij Camille Cortinas vocale assistentie verleent.
Minder is soms meer, de afsluiter Come on Down pastte Fauss op het laatste moment nog aan, de oorspronkelijk met voltallige band versie werd tot de essentie herleid, in de gestripte uitvoering blijft enkelde twaalfsnarige akoestische gitaar van Fauss over met pedalsteel op de achtergrond en dat volstaat ruimschoots, een aanpak die het talent van deze songwriter onderstreept.