Bluesrock gitarist Robin Trower staat al zo lang op de podia dat Methusalem ‘em vermoedelijk nog heeft zien optreden. Trower vergaarde internationale roem met Procul Harum en zijn soloplaat Bridge Of Sighs (1974) en leverde daarna nog tal van albums op waarop prachtige gitaarstukken zijn terug te vinden. Inmiddels is Trower de zeventig gepasseerd en schrijft hij nog steeds nieuwe muziek. Dat verdient respect want tal van leeftijdgenoten zijn al lang en breed afgehaakt of vallen terug op covers.

Trower hoeft natuurlijk niets meer te bewijzen. Hij hoeft geen nieuwe zieltjes te winnen, maar maakt muziek die hij zelf leuk vindt en zijn trouwe fans behaagt. Het gevaar van gezapigheid ligt daarbij voortdurend op de loer. Individueel zijn de nummers op Where Are You Going To best te pruimen, maar als je ze achter elkaar luistert ontbreekt de sense of urgency en wordt het allemaal een beetje te gemoedelijk en loom. Het bluesrockgenre is natuurlijk al lang en breed uit geëvolueerd, dus vernieuwing hoeven we niet meer te verwachten. Het zou dus onredelijk zijn om Trower daarop af te rekenen.

De liedjes zitten goed in elkaar, maar volgen een vast patroon waardoor we nooit verrast worden. Een gierende gitaarsolo of onverwacht effect treffen we evenmin aan. Degelijk, betrouwbaar, voorspelbaar, gevoelig en ingetogen zijn de woorden die Trower kenmerken. Dat was op zijn vorige album Something’s About To Change ook al zo. Wat dat betreft kunnen liefhebbers van dat album ook dit album weer blindelings aanschaffen. Dat Trower nog steeds sociaal geëngageerd is blijkt uit de tekst van When Will the Next Blow Fall waarin hij over de recente ontwikkelingen in Europa zingt.