×

Recensie

Roots

16 oktober 2017

Robert Plant

Carry Fire

Geschreven door: Richard Verbrugge

Uitgebracht door: Atlantic Records

Carry Fire Robert Plant Roots 3 Robert Plant – Carry Fire Written in Music https://writteninmusic.com

Tijdens een bloedhete treinrit van Casablanca naar Dakar tekende een anonieme scribent de volgende conversatie op tussen twee Nederlandstalige reigers, een zestiger met een doorgroefd gelaat en een backpacker van midden twintig. De backpacker vraagt na het passeren van de Senegalese grenspost de oudere man naar welke muziek hij heeft geluisterd als hij zijn koptelefoon afzet en opbergt in zijn lederen valies.

‘Naar het nieuwe album van Robert Plant,’ antwoordde de man.

‘Grappig,’ zegt de backpacker. ‘Die heb ik eergisteren beluisterd op Spotify.’

De oudere man fronste. ‘Leuk om te horen dat Plant ook nog steeds de jeugd weet te bereiken.’

‘Ik vond er eerlijk gezegd niet zoveel aan. In geen enkel nummer zit een spanningsboog. Het is net een meanderende rivier waar bijna geen water doorheen stroomt.’

‘Plant is bijna zeventig. Hoewel hij nog een flinke bos haar heeft, is hij zijn wilde haren wel kwijt. Hij houdt zich al jaren niet meer bezig met rockmuziek. Hij maakt tegenwoordig folkmuziek met veel Arabische en oriëntaalse invloeden.’

‘Die folk-invloeden had Led Zeppelin ook al.’

‘Ik heb die jongens lang geleden nog zien schitteren in Ahoy. In januari 1975.’

‘Wow, ik ben jaloers.’

‘Ach. Ik weet dat ik erbij was en het destijds geweldig vond, maar eerlijk gezegd kan me er niet meer zoveel van herinneren. Het is zo lang geleden.’

‘U bent al die tijd fan van Plant gebleven?’

De man knikte. ‘Ik ben zijn carrière blijven volgen. Hij is nieuwe wegen ingeslagen, waar Page maar blijft teruggrijpen op het verleden en heruitgaven blijft uitbrengen. Jammer want hij had zoveel talent.’

‘Deed Page maar mee. Ik mis de gitaar op Carry Fire. Het vlamt nergens. Het is vooral percussie dat de toon zet. ’

‘Daar is niets mis mee. Dat deed hij op vorige albums ook al. Hij maakt nu ingetogen muziek waarbij je rustig aan een wijntje kunt nippen.’

‘Ik vond de nummers niet af. Vrijwel geen een nummer heeft een einde, alles wordt aan het eind weggedraaid.’

‘Daar heb je wel een punt. Compositorisch is het niet zijn sterkste album.’

‘Ik luister liever naar Fate of Nations of Mighty Rearranger.’

‘Dat kan ik me goed voorstellen. Mijn oren zijn echter niet meer zo jong.’

‘Hoopt u nog op een Led Zeppelin reünie zoals destijds in Londen? Met John Paul Jones erbij.’

‘Page zou het wel winnen en Jones misschien ook, maar Plant houdt wijselijk de boot af. Die mannen zijn in de zeventig. Ze zouden een persiflage op zichzelf zijn. Plant zorgt ervoor dat mensen de herinneringen koesteren. Hij gooit de band niet te grabbel voor nog meer miljoenen. In dat opzicht lijkt hij wel wat op de leden van ABBA die zijn ook nooit bezweken voor de bakken geld die ze werden geboden.’

‘Da’s waar. Daar staat tegenover dat er zijn hele generaties die de band nooit aan het werk hebben gezien.’

‘Ik had Beethoven of Mozart ook graag aan het werk gezien. Of Hendrix of Duane Allman om wat dichter bij het rockgenre te blijven.’’

‘Maar die zijn allemaal dood.’

De man haalde zijn schouders op. ‘Dood gaan we allemaal. Ik vrees dat Plant totdat hij tussen zes planken ligt vragen over een reünie moet beantwoorden.’

De backpacker keek uit het raam. ‘U heeft gelijk. Sneu eigenlijk. Al die interviews moeten een lijdensweg voor hem zijn.’

De man lachte. ‘Daarom staat hij op de hoesfoto als ware hij Christus aan het kruis.’



  1. The May Queen
  2. New World...
  3. Season's Song
  4. Dance With You Tonight
  5. Carving Up The World Again... A Wall And Not A Fence
  6. A Way With Words
  7. Carry Fire
  8. Bones Of Saints
  9. Keep It Hid
  10. Bluebirds Over The Mountain
  11. Heaven Sent