Het vier jaar geleden uitgebrachte Fields was opgebouwd met verhalen die  refereren aan de Amerikaanse Burgeroorlog en andere historische gebeurtenissen die tot in Ierland leidden. De opvolger het epeetje Tom Dooley And Friends reflecteert de geschiedenis van  de Appalachen en het Midwesten. Nu is Rob Mc Hale terug met een meer uitgebreide verhalenbundel die op Massachusetts focust. In zijn thuishaven Noord Carolina wordt de troubadour omringd door zijn vaste band met broer Pat op harmonica en gitarist Mike Alicke en enkele gastmuzikanten.

Die samenwerking kwam andermaal tot stand onder de vakkundige supervisie van producer en pianist Chris Rosser in zijn Hollow Reed  Studio in Asheville. Prophets On The Boulevard is evenals de vorige albums Van McHale in een fraaie digipack verpakt en op de cover prijkt weerom een schilderij van David Merck. Het bij de titeltrack aansluitende tafereel schets de grauwe realiteit van een verpauperde stadsbuurt. “I want to be like Woody Guthrie” horen we in Woody’s Shoes, er huist een onmiskenbare invloed van de legendarische folkman in het sociaal geëngageerde repertoire, evenals zijn illustere voorganger is McHale op zoek naar een betere wereld.

Dat gebeurt hier in een aangenaam folk -en bluegrass kader, zonder enige stemverheffing van het warme stemtimbre worden donkere episodes uit de Amerikaanse geschiedenis opgerakeld.  Onheilspellende fiddletonen, rasperige harmonica en de echoënde klaagzang van Debrisse McKinney begeleiden Deep in the River, het dramatische verhaal van John Brown die werd opgehangen na de mislukte slavenopstand In 1859, één van de voorbodes van de nakende burgeroorlog.

Blair Mountain brengt de bloederig onderdrukte opstand van de mijnwerkers in Virginia in de vroege jaren twintig in herinnering. Er passeren ook wandelingen in de stad. In Common Ground troont McHale ons mee in Boston, houdt even halt bij de onheilsprofeten die meer dan ooit de straathoeken bevolken en koestert tedere herinneringen in fijne ballades zoals Feels Like Home en One Star. Dromerige, warme passages met een nostalgische ondertoon in het werk van een authentieke troubadour die zijn ogen geenszins sluit voor de maatschappelijke uitwassen in het verleden en de harde dagdagelijkse realiteit.