×

Recensie

Roots

12 januari 2019

Ripoff Raskolnikov Band

Small World

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: XLNT Records

Small World Ripoff Raskolnikov Roots 4 Ripoff Raskolnikov Band – Small World Written in Music https://writteninmusic.com

In de stroom releases die de afgelopen maand in de brievenbus belandden is het niet verwonderlijk dat er af en toe iets in de stapel verdwijnt. In het geval van Rippov Raskolnikov is dat onvergeeflijk zo blijkt na aandachtige beluistering. Eerlijk gezegd was ik met het werk van deze Oostenrijkse singer-songwriter, bij de burgerlijke stand van Linz bekend als Ludwig Knoglinger, niet echt vertrouwd. Met uitzondering van enkele door Ian Siegal gecoverde nummers heb ik nooit iets opgevangen van de vorige werkstukken van Raskalnikov die sinds de jaren tachtig actief is.

De ongemeen rauwe voordracht is het eerste dat opvalt bij beluistering van het  Small World, het is het vierde werkstuk dat met de huidige line-up tot stand kwam. Een ondertussen perfect ingespeeld Hongaars gezelschap, Lajos Gyenge en bassist Laca Varga vormen de ritmesectie, terwijl oude kompaan pianist Szabolcs Nagy een niet te onderschatten inbreng heeft in de opbouw en het songwerk efficiënt inkleurt met voortreffelijk toetsenspel.

Krachtige ritmische akoestische rockriffs flankeren de felle opener met in de ontknoping een zwierige saxsolo. Sharks is een striemende aanklacht tegen het onvermogen en de manifeste onwil van de politici, niet in het minst in zijn oorspronkelijke thuishaven, om het vluchtelingenprobleem aan te pakken. “Mr. Foreign Minister how do you sleep”. Het roept meteen associaties op met toestanden uit de jaren zestig, helaas. “These are dangerous waters, you swim or you drown you swim or you drown… in these shark infested waters all around the world”.

De folkblues van Inuit Girl vaart op dobrotonen naar een ander probleemgebied, Eskimoland. Ook bijzonder fraai is het door de lapsteeltonen van Nagy begeleide Small Town Beauty die  alomtegenwoordig is met zijn Fender Rhodes, het geeft een aangename seventies feel die afgezien van het overbodige reggae uitstapje People goed uitpakt in songs als The Way The Win Blows en een indringende Blue Afternoon. “You can lock me up but you can’t make me stay, I’ll walk away”sneert Ripoff in de afsluitende track, een wrange blues die de luisteraar met de uitzichtloze situatie van een Alzheimer patiënt confronteert. Niet bepaald vernieuwend, maar wel een indringend werkstuk dat sociaal engagement met lekker ouderwets, oerdegelijk songwerk versmelt.



  1. Sharks
  2. The Way the Wind Blows
  3. Inuit Girl
  4. Blue Afternoon
  5. People
  6. So Much Water
  7. Thang
  8. Ada
  9. Small World
  10. Small Town Beauty
  11. I'll Walk Away