×

Recensie

Roots

06 maart 2018

PennyLeen

Still Waters Savage Waves

Geschreven door: Peter Urbanus

Uitgebracht door: Kroes Records

Still Waters Savage Waves PennyLeen Roots 4 PennyLeen – Still Waters Savage Waves Written in Music https://writteninmusic.com

Zangeres en saxofoniste, voluit, PennyLeen Krebbers, uit het oosten des lands timmert sedert een aantal jaren aan de weg met fraai gearrangeerde en tijdloze popsongs. Als je haar in een hokje wil plaatsen…. dan wordt dat nog lastig. Stilistisch gaat ze alle kanten uit, soul, klassieke seventiespop, country, blues, bluegrass, echter zonder te verzuipen. Daar zijn de nummers te goed voor.

Met een muziek makende vader (Ed Krebbers) en een muziekminnende moeder (Leen Krebbers) is het niet zo verwonderlijk dat de uit Deventer afkomstige PennyLeen muziek al op jonge leeftijd intens beleefde. Ze was naar eigen zeggen altijd met tamboerijntjes, gitaren en marraca’s in de weer. Dansend ging ze door de kamer op muziek van de Beatles, Janis Joplin, Crosby, Stills & Nash en Blood, Sweat & Tears. Haar held was Jimi Hendrix. Toen haar kleuterjuf mij in de kring vroeg wat ze later wilde worden, riep ze dan ook vastberaden ‘Muzikant! En juf!’.

Krebbers pakte op de middelbare school de saxofoon op en ging naar de vooropleiding van het conservatorium in Amsterdam. Daar dompelde ze zich enthousiast onder in de rijke muziekscene. Ze trad op met Hans Dulfer, die zeer belangrijk was voor haar ontwikkeling, maar ook met de Britse bluesgitarist Sean Webster en de van Venice bekende Mark Lennon. Prima referenties dus, maar het conservatorium in Zwolle bleek niet aan Krebbers besteed.

De muziekindustrie ligt qua albumfinanciering grotendeels op z’n gat en Still Waters Savage Waves kwam tot stand via crowd funding. Na haar debuut No Hesitation (2011) werd ze moeder. Zodoende is dit pas haar tweede album. Live en in de studio laat ze zich omringen door een keur aan geweldige muzikanten, onder wie Martijn Peters (afkomstig uit Stream Of Passion), Cindy Oudshoorn (ooit in Kayak), Floor Kraayvanger, Margriet Bruggemans, harpiste Lisa Joosten, steelgitarist Marcel Gerritsen, Martin van de Vrugt en Jan Dulles (een van de 3J’s). Haar partner Gabriel Peeters speelt ook op veel nummers mee en tekende mede voor de songs en productie, maar ook Lennon schreef mee.

Mooi artwork, dat doet al veel. Meestal is de muzikale inhoud dan ook zeer zorgvuldig samengesteld. Safe Your Arms, This Old House, I’m Coming Home, Love Me; stuk voor stuk zijn het goed geschreven rijk gearrangeerde popsongs die wel min of meer refereren aan singer-songwriters uit de jaren zeventig, maar niet specifieke naar bepaalde artiesten zijn te herleiden. Het zeer bluesy/jazzy What I Want To Know is na deze wat introspectieve, bedachtzame nummers een verrassing en blaast eventuele zwaarmoedige gevoelens efficiënt de deur uit.

Vooral met Love Me zet PennyLeen een nummer neer dat zo in het oeuvre van Aretha Franklin zou passen. Ze weet de luisteraar goed op het verkeerde been te zetten. In het zoetgevooisde Teach me How To Love You vraagt ze om wijze raad van haar geliefde, om in Not Good Enough uit te halen in de stijl van de Amerikaanse bluesrockzangeres Beth Hart. Bam! En dan tot slot toch nog het akoestische pareltje Gratitude bij wijze van bonustrack.

PennyLeen heeft de tijd genomen voor dit album, maar het resultaat mag er zeer zeker wezen. Wat goed is komt kennelijk niet altijd snel.



  1. Safe In Your Arms
  2. This Old House
  3. I'm Coming Home
  4. Help Me
  5. Without Remorse
  6. Free Fall
  7. What I Want To Know
  8. Love Me
  9. Happy As Can Be
  10. Our Time Ain't Now
  11. Teach Me How To Love You
  12. Not Good Enough
  13. Gratitude