Zo’n tien jaar geleden zette David Brain samen met Carmela Pedicini, een gitariste en zangeres die al plaatselijke bekendheid genoot met Radio-Free Carmela & The Transmitters, Passerine op in Florida. De dobro van Brain en gitaar van Pedicine wordt op het debuut Another Song About A Bird geflankeerd door de viool van  Sara Stoval, een muzikante die haar klassieke opleiding verrijkt met haar roots uit Kentucky  en aan hetzelfde instituut in Florida afstudeerde waar Brain sociologie doceerde. Aanvankelijk enkel als violiste geëngageerd, komt ze op de derde langspeler aan bod als zangeres samen met Carmela.

De openingssong Fish is overigens een compositie van Stovall, opvallend is het homogene samenspel en de vocale interactie tussen de dames terwijl de heren op de achtergrond efficiënte vocale bijdragen leveren. Het akoestische stringbandrepertoire pendelt van bluegrass naar folk. Daarbij komen uiteraard traditionals uit het genre aan bod. The One I Love Is Gone afkomstig van Bill Monroe maar door het duo Hazel Dickens en Alice Gerard vereeuwigd in de jaren zestig en het overbekende Wayfaring Stranger krijgen fijne interpretaties met respect voor de oorspronkelijke versie.

Terloops zorgt bassist Doug Conroy, afkomstig van The Transmitters, voor een amusante adaptatie van Pig In A Pen, het van The Stanley Brothers afkomstige deuntje wordt tot  Dog in the Yard omgedoopt. Drie songs  van Carmela, waaronder het instrumentale Madra B’an, vormen samen met Fireworks, aangeleverd door Tomara Kafka, eveneens actief bij The Transmitters, een gevarieerde persoonlijke visie in het luik met eigen werk.

De intieme ballade New Bride van Stovall eist meteen alle aandacht op, evenals het stokoude Hard Times Come Again No More. De parlour song van Stephen Foster dateert uit 1854 en duikt ruim anderhalve eeuw later op bij Dolly Parton en Kate & Anna McGarrigle. Cash, Dylan, Sprinsteen terwijl Mavis Staples en Rufus Wainwright  zich samen met talloze voordien al aan een interpretatie waagden.

De ingetogen maar doorvoelde adaptatie van Passerine vormt een fijne afsluiter van Harbingers, hun derde en  sterkste werkstuk tot dusver, een uitstapje naar de podia in onze contreien is meer dan wenselijk.