De laatste jaren is de populariteit van ‘Janis Joplin stemmen’ in ons land behoorlijk gegroeid. Vrouwen als Beth Hart en Dana Fuchs verkopen heel makkelijk  hun concerten uit en  de relatieve Canadese nieuwkomer Layla Zoe maakt wat dat betreft ook grote sprongen. Female Power Voices are hot.

En nu komt er weer zo’n parel van een stem boven drijven. De ook uit Canada afkomstige Colleen Rennison kan moeiteloos in het rijtje Hart/Fuchs/Zoe  geplaatst worden, ware het niet dat, in tegen stelling tot deze dames, Rennison niet onder eigen naam opereert maar frontvrouw is van de band No Sinner. Al hoewel niet onder eigen naam, lees voor de grap maar eens No Sinner achterste voren…

No Sinner bestaat naast Colleen uit gitarist/pianist Eric Campbell , drummer Ian Browne en roterende bassisten Bradley Ferguson en Parker Bossley, waarbij laatstgenoemde tevens de schrijfpartner van Rennison is. De band is opgericht in 2011, nadat Rennison vanuit New York, waar ze een kleine film carrière had, terug keerde naar Vancouver en Bossley ontmoette. Een jaar later brengen ze hun debuut EP uit met als titel Boo Hoo Hoo op het lokale label Vancouver Indie First Love Records. Deze EP is de basis voor het volledige album dat op 20 januari met dezelfde titel zal verschijnen bij Provoque onder dezelfde naam en voorzien van 3 nog niet eerder uitgebrachte nummers.

Het album beluisterend begint het al lekker met opener en titeltrack Boo Hoo Hoo, een jumpblues/rockabilly nummer met een mooi soul tussenstuk. Twee nummers verder komt Runnin’ voorbij. Een nummer dat zo geleend zou kunnen zijn van een album van CCR uit de jaren 60. Niets is minder waar want de enige cover op het album is Working Song, een nummer van Nat Adderley / Oscar Brown Jr.

Ondanks dat de band het stempel bluesrock meekrijgt is het beslist geen hard, harder, hardst album. That’d Be The Day is een prachtige slowblus, terwijl Rise Up weer een hele ander kant belicht, namelijk de gospel. Afsluiter September Moon is misschien wel stiekem het mooiste nummer van het album. Een Alabama Shakes achtige soulevolle slowblues, waarin ze haar stem ingehouden klein houd maar het eigenlijk zou willen uitschreeuwen.

Afgelopen najaar was de band al in ons land voor een tweetal optredens als voorprogramma van De Staat maar na het horen van dit album kan het nooit lang meer duren voor ze zelf het hoofdprogramma zullen zijn op de Nederlandse clubpodia of hun opwachting zullen maken op één van de festivals. Ik kan niet wachten in ieder geval.

Trackinglist Boo Hoo Hoo:

1. Boo Hoo Hoo
2. Love Is Madness
3. Runnin’
4. If Anything
5. Worksong
6. That’d Be The Day
7. Rise Up
8. Devils On My Back
9. September Moon