Met een nieuwe band en het politieke album The Monsanto Years houdt Neil Young er nog steeds flink de vaart flink in. Na twee albums in 2012 en twee in 2014 laat Young ook met The Monsanto Years op zijn 69ste in 2015 horen nog steeds indruk te maken.

The Monsanto Years verwijst naar het Amerikaanse bedrijf met dezelfde naam dat genetisch gemodificeerde zaden ontwikkelt en verkoopt en mede daardoor wereldwijd een leidend bedrijf is geworden. De combinatie zaad en landbouwgif, dat ze ook zelf ontwikkelen, heeft het bedrijf groot gemaakt. De aanklacht die Young tegen het bedrijf heeft gaat vooral over dat laatste maar in interviews met Young werd ook al duidelijk dat hij de financiële bedrijfsvoering, waarbij landen met belastingvoordelen gezocht worden, ook veroordeelt. Van Neil Young, mede oprichter van Farm Aid, een organisatie die zich inzet voor de boeren op het platteland, is bekend dat hij zich kritisch uitlaat over alles wat ten koste van de boeren gaat. The Monsanto Years gaat trouwens niet alleen over Monsanto maar zeker ook over heel grote bedrijven als Starbucks (de eerste single A Rock Star Bucks A Coffee Shop), Walmart en Safeway.

De muziek waarin hij zijn teksten verpakt heeft is merendeels stevig en klinkt met Promise of the Real, waarin onder meer Lukas en Mitch, twee zoons van Willie Nelson spelen, dynamisch en scherp. Natuurlijk kan de band het legendarische Crazy Horse nooit doen vergeten maar het songmateriaal dat Young voor The Monsanto Years schreef doet Young met veel plezier wel weer eens verleiden tot geweldig solowerk. En de Nelson broers bieden fijne backgroundvocalen die perfect bij de stem van Young passen. En als je de bijgesloten DVD bekijkt zie je dat de mannen een geweldige tijd en veel plezier hebben gehad.

Van Young weten we helaas ook dat als hij niet als de meest eloquente politieke commentator over kan komen. Zijn teksten, hoe duidelijk ook gekozen en hoe hoopvol om een artiest te horen die zich uitspreekt, blijken toch te vaak hangen in clichés en holle frasen. Dat is erg jammer te noemen en een gemiste kans. Hij had er in dit geval misschien iemand moeten bijhalen die de teksten wat meer diepte had gegeven. Muzikaal klinkt Young op The Monsanto Years geïnspireerd maar tekstueel is het allemaal niet opwindend als verwacht. Vooral met de opgeklopte verwachtingen die aan de release van het album vooraf gingen.