De naam Mike Vernon klonk mij bekend in de oren en dat klopte ook want Vernon is vooral bekend als studio producer van albums van vele mateloos bekende bluesband zoals Peter Green’s Fleetwood Mac, Freddy King, John Mayall and the Bluesbreakers, maar ook albums van onze Nederlandse trots Focus heeft hij geproduceerd. Het bijgevoegde CD boekje bevat een uitgebreid verhaal over hoe dit album tot stand is gekomen. Zo is te lezen dat Vernon zijn carrière als producer inmiddels vaarwel heeft gezegd, wat niet wegneemt dat hij de productie voor dit album nog wel voor zijn rekening heeft genomen. Hij heeft na 56 jaar in the music business eigenlijk wel genoeg gehoord en gezien en heeft het besluit genomen om lekker zelf muziek te gaan maken.

Beyond The Blue Horizon is opgenomen met begeleidingsband The Mighty Combo met Mike Vernon als zanger en percussionist, Kid Carlos die het merendeel van de gitaarpartijen voor zijn rekening neemt, Paul Tasker op tenor- en baritone sax, Matt Litttle op piano en Hammond orgel, Ian Jennings op contrabas en Mike Hellier op drums. Verder zijn er gastbijdragen van Paul Garner op lead guitar op (I Don’t Know Why I Love You) But I Do en Steve West Weston op harmonica op de track A Love Affair WithThe Blues. Mike Vernon heeft in 2015 een kleine toer gedaan samen met The Mighty Combo in het Verenigd Koninkrijk en heeft zelfs een optreden gedaan op het Hell For Blues Festival in Noorwegen. Ook in 2016 en 2017 heeft de band getoerd en ervaring opgedaan, maar volgens Vernon: “(.. ) as always there is still a lot of work to do”. Alan Robinson van Manhaton Records was genoeg onder de indruk om mee te helpen het album van de grond te krijgen.

Beyond the Blue Horizon bevat 12 tracks, waarvan het merendeel bestaat uit eigen werk en een drietal covers. We’re Gonna Rock The Joint is de eerste track van het album en is opgedragen aan de “King of the Jukebox” Louis Jordan waarvan Vernon in zijn prille jeugd regelmatig nummers hoorde bij vrienden van zijn ouders die beschikten over een grote collectie 78 toeren platen. Deze track is geïnspireerd door de na-oorlogse Amerikaanse Jumpin’ blues, een mix van Blues, Jazz en Boogie Woogie die toentertijd erg populair en zeer dansbaar bleek te zijn. Vernon is een grote fan van de bijna vergeten Brook Benton en brengt hem met de track Kiddio weer even voor het voetlicht. Kiddio, geschreven door Brook Benton en Clyde Otis, is o.a. gecoverd door Charlie Musselwhite en de roots & bluesband The Paladins, maar deze versie met snerpend gitaarspel van Kid Carlos mag er zeker zijn. Kid blijft overigens vrij dicht in de buurt van de riffs van Dave Gonzales. De blazersaccenten zorgen voor dat extra toefje swing.

Be On That Train is eigenlijk ”Rock & Roll meets Rythm & Blues”. Volgens Mike Vernon zouden de gitaar- en de blazerspartijen zo van een Smiley Lewisalbum kunnen komen, maar evengoed van Larry Williams of Little Richard. Live is dit een echte crowdpleaser. De derde cover van dit album, Your Mind is on Vacation, is van de hand van Mose Allison en is een onderkoelde jazzy blues die je hoort te spelen in donkere nachtclubs. Pete Townshend van The Who was erg onder de indruk van Mose Allison en noemde hem wel eens gekscherend een “Jazz Sage”. Ook Elvis Costello heeft dit nummer gecoverd, evenals Van Morisson. Old Man Dreams is een variant op Stormy Monday. Dit is een bluesje pur sang met een schitterend akkoordenschema en een duidelijke invloed van Lonnie Johnson. Mooie gitaarsolo van Kid Carlos die het midden houdt tussen BB King en Duane Allman.

Met veel plezier heb ik naar dit album geluisterd dat inderdaad een aangename en swingende mix is van Jumpin’ Jive, Rhythm & Blues, Jazz en Blues dat mede door Brian Setzer met zijn Orchestra, maar ook door Bill Wyman met zijn Rhythm Kings weer op de kaart gezet is. Enige puntje van kritiek is de soms wat vlakke stem van Vernon die ook wat weggemoffeld is in de productie. Dit album is een nostalgische terugblik op de jeugd van Mike Vernon en je kunt je daarom best goed voorstellen dat deze muziek en sound een diepe indruk gemaakt heeft op de toen opgroeiende generatie tieners. En ja, Mike Vernon heeft door het maken van Beyond The Blue Horizon een verstandige keuze gemaakt.