De Deense singer-songwriter en pedal-steel speelster Maggie Björklund is een graag geziene gast op albums van andere artiesten en zelfs filmscores. Op de lijst met gastbijdragen staan onder andere samenwerkingen met Giant Sand, Jack White en X. Op haar in 2011 album Coming Home riep ze onder andere de hulp in van Mark Lenagan, Joan Auer en leden van Calexico. Ook op dit nieuwe album verzameld ze een indrukkend team aan muzikanten bij elkaar: John Convertino (Calexico), Jim Barr (Portishead), Joohn Parish (onder andere PJ Harvey) en Kurt Wagner (Lambchop) dragen hun steentje bij. Goed dat is even genoeg namedropping, maar het geeft wel aan hoe gewaardeerd ze op dit moment is.

Dat is trouwens volkomen terecht, want voornamelijk haar techniek op de pedal-steel is geweldig. Het instrument huilt, fluistert, schreeuwt en kreunt en eist hierdoor vaak een grote rol op in de muziek. Op Shaken is dit niet anders! Er wordt afgewisseld tussen meer op sfeer gerichte, vaak instrumentale liedjes en haar meer singer-songwriter kant. Bij de instrumentale liedjes valt op hoezeer de band als Calexico klinkt. Tuurlijk, het drumgeluid van John Convertino is meteen herkenbaar, maar er lijkt meer aan de hand. Eenzelfde broeierige, zonovergoten sfeer wordt opgeroepen.

Dikwijls klinkt Maggie’s muziek toch ook wat ingehouden en zelfs een tikkeltje saai. Het klinkt allemaal prachtig, maar de muziek mist wat uitdaging, net dat beetje extra om de luisteraar continu bij de les te houden. Daarbij moet gezegd worden dat haar vocalen erg vlak zijn. Het soort dorre, haast expressieloze vocalen waar Howe Gelb (Giant Sand) goed mee weg komt en ook Kurt Wagner – die met Maggie in duet gaat op Fro Fro Heart – kan dat. Ze lijkt er zelf echter niet de goeie stem voor te hebben, te beweeglijk en onvast. Ze zou er dan ook beter aan doen om haar meer expressieloze zangstijl te laten vallen, want misschien zou het de muziek wel spannender maken.

Toch is dit zo’n album dat in de late uurtjes zomaar aan kracht kan winnen. In het perspectief van de nacht openbaren zich nieuwe geluiden die je overdag toch steeds mist….