Ongelooflijk mooi, geen betere beschrijving van het nieuwe album van Luluc. Passerby is de langverwachte opvolger van het fraaie debuut Dear Hamlyn van alweer zes jaar terug.

Het was wel erg stil rond het Australische duo, bestaande uit Zoë Randell en Steve Hassett, de afgelopen jaren. Ze maakten een succesvolle wereldwijde tour na hun eerste album maar hun twee, overigens excellente, bijdragen aan het door legendarische Joe Boyd geproduceerde Nick Drake tribute-album Way To Blue van twee jaar terug, was zo ongeveer het enige wat we van ze hoorden.

Met het door The Nationals Aaron ‘Brooker’ Dessner geproduceerde Passerby maakt het duo wederom duidelijk een enorme aanwinst binnen het grote arsenaal nieuwe folkartiesten van de afgelopen jaren te zijn. Het duo bewandelt bepaald geen platgetreden paden en maakt geen voorspelbare, wel erg gemakkelijk in het oor liggende songs, zoals we tegenwoordig zelfs volop op de radio kunnen horen. De songs van het duo zijn juist fraai gelaagd, vol emotie en van poëtische teksten voorzien en de van een fraai donker randje voorziene stem van zangeres Randell is één van de allermooiste die er binnen het genre te horen is.

De songs op Passerby kennen allen een mooie puurheid, alles draait om de mooie melodieën en de prachtstem van Randell. Als Hassett meezingt, zoals in het prachtige Winter Is Passing of het nog fraaiere Tangled Heart, wordt het allemaal nog mooier. Met de geweldige slotsongs Gold On The Leaves en Star als ideale afsluiters. Dressners rol was die van het aangeven van extra elementen die de muziek nog mooier maken, of dat nu een subtiele elektrische gitaar is of fijne blazers of een kwartet strijkers.

Passerby is het prachtige album waarop het duo, nog meer dan het debuut, een eigen plek binnen het genre creëert.