Lowlands And Friends
Plays Townes Van Zandt's Last Set
Het is ondertussen ruim twintig jaar geleden dat Townes Van Zandt overleed op nieuwjaarsdag 2017. Een dik jaar eerder had ondergetekende nog een interview met de legendarische Texaanse singer-songwriter naar aanleiding van zijn concerten in de AB Bellevueclub in Brussel. Een goede vriend, de inmiddels betreurde radioman Jan Dries, zag Townes nog tijdens zijn laatste tournee die in de The Borderline in Londen eindigde, nauwelijks een maand later verwisselde van Zandt het tijdelijke voor het eeuwige leven.
Edward Abbiati die destijds in London studeerde was getuige van Townes’ moeizaam verlopende allerlaatste show in Londen. Twintig jaar na datum besloot hij die ultieme setlist minutieus te reconstrueren. De zanger en gitarist bracht eerder met zijn Anglo-Italiaans Americana collectief Lowlands al een eerbetoon aan folkpionier Woody Guthrie. Abbiati nodigde opnieuw enkele vrienden uit voor opnamesessies tussen oktober 2015 en september 2016. Die vonden onder meer plaats in studio’s in Italië Stockholm, Wales, Austin, maar ook in garages, keukens en zowat alle andere mogelijke huiskamers op uiteenlopende locaties. Het geheel wordt door radiomaker Barry Marshall-Eveveritt met typisch Britse flair aaneengepraat.
Meestal neemt Abbiati de zang en akoestische gitaar voor zijn rekening maar in zowat elke song duiken gastzangers op. In My Starter Won’t Start en Short Haired Women Blues, adaptaties van de Texaanse bluesman Lightnin Hopkins komen Kevin Russell(The Gourds) en Ragsy aan bod en in het van Elvis afkomstige Ballad Of Three Shrimps horen we harmoniezang van No Good Sisters, een damestrio uit Philadelphia.
Het werk van een songmid als Townes Van Zandt blijft onnavolgbaar. Loretta, een bluesje met ondersteuning van Stiv Cantarelli is niet onaardig evenals Pancho and Lefty met een bijdrage van de onvolprezen Long Ryder Sid Griffin. Nog sterker is het op de piano van onze favoriete Zweed, Richard Lindgren gebouwde Katie Belle Blues. Terwijl de recent nog in deze rubriek passerende Will T Massey in Marie opduikt. De viool van Michele Gazich en Chris Cacavas (piano en elektrische gitaar) kleuren Waiting Around To Die. Terwijl zowel Tim Rose als Rod Picott Abbiati’s parlando van Sanitarium Blues ondersteunen.
Het is opnieuw Picott die in navolging van de Texaanse meester Tescumesh naadloos aan Death Flowers van de Stones linkt. Een rockend Colorado Girl sluit evenals op die koude decembernacht twintig jaar geleden de set af. Een verdienstelijk en respectvol eerbetoon dat ons aanspoort om toch nog maar eens de oorspronkelijke versies van Townes uit de kast te halen en te beluisteren.