×

Recensie

Roots

27 december 2016

Little Hook

Little Hook

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: Naked

Little Hook Little Hook Roots 4 Little Hook – Little Hook Written in Music https://writteninmusic.com

De afgelopen tijd beweegt er een en ander op het Belgische blues- en rootsfront. Na de split van Fried Bourbon komt harmonicaman Steven Troch begin dit jaar met  Nice ‘n Greasy aanzetten. Van iets recentere datum is Hard To Catch waarmee Troch’s kompaan gitarist Tim Ielegems  als Shakedown imponeert met The Rhythm Revue.  Onlangs bevestigde Walter Broes, spilfiguur van de Seatniffers, dat er nog  leven is na het verdwijnen van het meest tot de verbeelding sprekende rootscombo uit de Lage Landen. Zijn solodebuut Movin’ Up behoort ongetwijfeld bij de hoogtepunten in het genre van het afgelopen jaar. Op de titelloze langspeler van Little Hook, een kwartet met oudgedienden van Last Call en Electric Kings, prijkt met Movin’ On toevallig een bijna gelijknamige nummer.

Little Hook is bovenal het muzikale project van Renaud Lesire, de man uit Luik zorgde voorheen voor basstructuren bij Tee (Marc Thijs) en is een gewaardeerd gastmuzikant bij buitenlandse blueslui op doortocht.  Bij Little Hook experimenteert hij als gitarist met een soort Missippi Hill countryblues verwerkt in een bijzonder dynamisch variant waarbij niet zelden een bijzonder dansbare boogiebeat de stevige ruggengraat vormt.

Lesire kan daarbij op de steun rekenen van een vakman als Steve Wouters (Last Call, Bass Papa, D-Tale) en de nieuwkomer gitarist Bart Mulders. Dave Reniers, beter gekend als Big Dave de imposante harmonicaman van The Electric Kings en talloze andere projecten is evenneens present. Bij Little Hook ‘beperkt’ hij zich tot het smoelschuivertje.

Vier sterke muzikanten die de krachten bundelen, het resulteert in dit geval in uiterst explosieve toestanden.  Het instrumentale Hillburner is uit de zompige swamps gesleurd met een sound en riffs die naar de North Mississippi All Stars refereren en loopt naadloos over in Drowning In My Own Tears met rauwe, snerpende slide en zanglijnen die instinctief bezwerende harpsuckin’ volgen. Elementen die eveneens bepalend zijn in Hooked, de intro is een fijne associatie van Spirits In The Sky en dé roadsong en lijflied van Canned Heat en evolueert vrij snel in een (mee)slepende boogie. Het gegrom dat je op de achtergrond hoort, is van Big Dave afkomstig en overigens het enige nummer dat Dave als co-auteur vermeldt.

Het eerder genoemde Movin’ On is een slowburner op dartele basloopjes met verassende tempoversnellingen en snedig gitaarerupties, uitgesmeerd op bijna acht minuten. Het in het Frans vertolkte Mourir debout is beklijvende, sfeervolle blues, met een sinister, hypnotisch Tomorrow Night verzeilen we daarna met whistle en diepe growl opnieuw in de bouwvallige shack, diep in de Mississippi Delta. Op het ritme van de golfslagen resonerende gitaartjes en een ijl fluitje klinken boven meeuwengekrijs uit in het weemoedige sluitstuk Sea.

Little Hook, op de valreep van 2016 weerom een intrigerend project van muzikanten die in de jaren negentig deel uitmaakten van een florerende Belgische blues- en rootsscène en ruim twee decennia na datum moeiteloos aansluiting vinden.



  1. Hillburner
  2. Drowning In My Own Tears
  3. Hooked
  4. Movin’ On
  5. Weedpicker
  6. Tell Me Baby
  7. Mourir debout
  8. Tomorrow Night
  9. Back at the Shack
  10. Sea