Landstrom wordt gevormd door het echtpaar Göran Lindström en Carina Landin. Hun namen verraden het al, de twee komen uit Zweden. Om preciezer te zijn, uit Hammarstrand, een plaats in de streek Jämtland (in het midden van Zweden). Land Of Nowhere is hun tweede album. Het duo maakt alt-country zoals men die alleen in Scandinavië lijkt te kunnen maken. De muziek kent veel sfeerelementen die op de één of andere manier bij die streek passen, bij het beluisteren waan je je daar dan ook zo midden in de natuur, omringd door de elementen. Niet alleen vanwege de mystieke sfeer in de muziek, ook vanwege het pure karakter ervan.

Reken toch ook op veel variatie. Die zit logischerwijze in de zang, aangezien zowel Lindström als Landin zingt. Dat levert een logisch contract op, maar op de momenten dat ze samen zingen, blijkt dat ook erg mooi samen te gaan. Juist dat contrast levert dan een erg aangenaam geluid op.

De variatie zit ook erg in de toegankelijkheid van de muziek. Het ene moment kunnen de twee als een soort Scandinavische Velvet Underground wat experimenteel klinken (zoals op de wals Laws And Faith), het andere moment komen ze juist met een enorm toegankelijk en folky, bijna gospelachtig nummer, zoals Open Spaces (hieronder te beluisteren). De gitaarsolo op dat nummer is overigens verbluffend mooi, opnieuw door die vette distortion die Lindström gebruikt. Die distortion komt vaker voorbij, zoals op Words From Far Ago, Travellin In Time en From Across The Border. Dat laatste nummer werkt naar een prachtige apotheose, waardoor het erg geschikt was geweest om het album mee te eindigen. Toch krijgt de luisteraar nog een laatste traktatie, met Into The Forest, extra bijzonder door de trompet.

De muziek op het album is origineel ondanks veel herkenbaarheid. Het duo heeft een eigen geluid, zonder dat daar een erg duidelijke lijn in te vinden is. Dat is in dit geval geen nadeel, het maakt van Land Of Nowhere juist een verfrissend en verrassend album. Luister er dus vooral eens naar!