Met So Runs The World Away trakteert Josh Ritter de liefhebbers van het singer-songwriter genre op een parel. Maar dan wel één waarvan de glans erg afhangt van de lichtinval. Daarover zo meer.

Eerst een waarschuwing voor de mensen die Josh Ritter niet kennen: wie dit zesde album van de troubadour uit Idaho gaat afspelen, moet namelijk wel weten dat hij in een boek terecht gaat komen. Een boek vol met verhalen, want als Ritter iets goed kan, dan is het verhalen vertellen. Op muziek natuurlijk. De kwalificatie musical storyteller past bij hem dan ook eigenlijk beter dan die van singer-songwriter. Zeker in een tijd waarin zo ongeveer iedere idioot met een gitaar in de hand al zo wordt genoemd.

So Runs The World Away telt dertien van die verhalen. Zoals in het verleden maakt Ritter ook nu weer gebruik van allerlei historische figuren die avonturen beleven op onverwachte plekken. De nummers worden zo bijna surrealistische sagen. Ritters stem is nog altijd prachtig en de muziek onder de tekst is wat we van hem kennen, een variatie van folk, country en (lichte) rock. Toch is die muziek nu wel meer aanwezig dan op zijn eerdere albums. Veel meer zelfs.

Je mag zelfs zeggen dat het op de cd soms wel heel erg druk is. De hoeveelheid instrumenten en vooral de intense aanwezigheid ervan, zo hebben we Ritter nog niet eerder gehoord. Natuurlijk, het mag, zal echt wel een bewuste keuze zijn geweest. Toch werpt het een ander licht op de muziek van Ritter, rijst bij het beluisteren ook regelmatig de vraag hoe dit album zou klinken, wanneer het meer basic was geweest. Zoals op zijn eerste cd’s, toen je nog zo goed kon horen hoe hij geïnspireerd is door artiesten als Bob Dylan, Leonard Cohen en Gillian Welch. Wat dat betreft was het wellicht een idee geweest om er een dubbelaar van te maken. Met deze schijf en een akoestische erbij (zoals Richard Thompson bijvoorbeeld ook deed op You? Me? Us?).

Ach misschien gunt deze recensent zichzelf weer eens te veel. Want goed, de nummers zoals ze nu op So Runs The World Away staan zijn wel echt prachtig. We mogen dus ook aangenaam verrast zijn en gewoon heel erg genieten van deze parel.