×

Recensie

Roots

08 maart 2019

Joost de Lange Band

Lonesome Wolf

Geschreven door: Peter Urbanus

Uitgebracht door: Sena Performers

Lonesome Wolf Joost de Lange Joost de Lange Band Roots 3.5 Joost de Lange Band – Lonesome Wolf Written in Music https://writteninmusic.com

Joost de Lange maakte begin deze eeuw in Zeeland al furore met de rockband Yes You Did, waarmee hij meerdere albums uitbracht en de Zeeuwse popprijs won. Nadien trok hij naar Antwerpen, voor een studie aan de Jazz Studio. Daar richtte hij ook zijn eigen powertrio op, met drummer Ramses Donvil en bassist Mitchell Goor.

Joost en Ramses kenden elkaar van de Jazz Studio en ook van rock- en blues-projecten uit de Vlaamse scene. In 2015 maakte Mitchell Goor met zijn strakke, groovy baslicks de huidige line up compleet. Dit powertrio is inmiddels een graag geziene gast op veel podia, zowel nationaal als internationaal. In 2017 bracht de band het veelgeprezen album Live in Antwerp uit. Tijdens hun live-shows spelen ze een mix van (vooral veel) eigen werk en klassiekers van Jimi Hendrix, Rory Gallagher, Stevie Ray Vaughan. Onlangs speelde de band op een Rory Gallagher-tribute in Wijk aan Zee.

Dit album laat de eerdere bluesrock-invloeden nog wel horen, maar hardrockbands als Led Zeppelin en vooral Deep Purple en Rainbow zullen hen zeker niet vreemd zijn. Drifting Away en Best Shot getuigen direct al van een knap heavy smaak, met swingende, zware riffs. Joost de Lange zelf laat zijn Fender Stratocaster gieren en zingen als geen ander. Voor spectaculair, virtuoos bluesgitaarwerk hoef je echt niet de Noordzee over te steken, laat staan de Atlantische Oceaan.

Fly On kent een mooie opbouw, met een heftige climax, waarbij het trio eerder richting Iron Maiden koerst dat het bij de gekende bluesrock-paden te houden. Sowieso zijn er ook op muzikaal vlak verrassende dingen te horen. Mooi is ook de overgang naar Wandering, waarbij je even denkt dat Fly On verder gaat. The River staat in de beste Gary Moore-traditie, terwijl in funkrockende songs als Dreams en I’ll Be Waiting Hendrix even om de hoek komt kijken.

Luister even naar de schitterende gitaarsolo in Dreams, waarin De Lange laat horen evengoed ingehouden te kunnen spelen. Het uptempo Soul On Fire is ronduit verrassend, met die vreemde, goed gevonden jazzy break. Alleen Rock ’n Roll Radio kan me wat minder bekoren, maar het hardrockende The Rambler maakt dat weer volledig goed.

De drie laten hier horen het best ook zonder de geijkte blues- en rockklassiekers te kunnen stellen. De songs kunnen zonder meer op zichzelf staan. Het geluid is uitstekend en ook al staan zang en leadgitaar centraal, bas en drums krijgen een volwaardige plaats in het bandgeluid.



  1. Drifting Away
  2. Best Shot
  3. Fly On
  4. Wandering
  5. The River
  6. Dreams
  7. Soul On Fire
  8. Lonesome Wolf
  9. I’ll Be Waiting
  10. Rock & Roll Radio
  11. The Rambler