×

Recensie

Roots

11 april 2019

John Paul White

The Hurting Kind

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: Single Lock Records

The Hurting Kind John Paul White Roots 4 John Paul White – The Hurting Kind Written in Music https://writteninmusic.com

“Oh what’s so good about the good old days?” vraagt White zich niet zonder  enige twijfel af in de met een combinatie van zijn fraai rinkelend twaalfsnarig gitaarwerk en strijkers verluchte opener. Na de definitieve breuk van de samenwerking met Joy Williams bij The Civil Wars en het ietwat door sombere beschouwingen overschaduwde Beulah keert White helemaal terug naar de weelderig georkestreerde muziek die vanaf de jaren zestig vanuit het countrymekka Nashville door Patsy Cline en notoire crooners als Jim Reeves, en Roy Orbison de wereld overspoelde. Geenszins van dramatiek gespeende romantische liefdesverhalen en smartelijke herinneringen als het fout loopt vormen de hoofdthematiek in dat sentimentele country repertoire

Met het mierzoete I Wish I Could Write You A Son verzeilen we in die smartelijke sfeer van weleer, dat Bill Anderson, daarbij de schrijftafel deelde is niet te onderschatten. De ‘whisperin’ countryman is eveneens co-auteur van de pianoballade You Lost Me waarin The Secret Sisters figureren. Het zijn niet alleen in die genereus geïnstrumenteerde torchballades dat White’s  fijnbesnaarde tenor bij momenten aan de vocale verrichtingen van ‘The Big O’ herinnert.

This Isnt’ Gonna  End Well kwam met hulp van Bobby Bradlock tot stand, de specialist achter onnavolgbare duetten voor George Jones en Tammy Wynette, het hartverscheurend duet Lee Ann Womack komt daar decennia jaar later dicht in de buurt. Als White terugvalt op zijn eigen compositietalent sluit hij moeiteloos aan met Heart Like a Kite en vooral Yesterdays Love waarbij hij grandioos geflankeerd wordt door Lillie Mae.

The Hurting Kind, dat niet in het repertoire van Chris Isaak zou misstaan, verhaalt het schrijnende verhaal vanuit het standpunt van een mishandelde vrouw die desondanks haar man niet kan verlaten. In het op warme pedasteeltonen evoluerende The Long Way Home komen de minder aangename aspecten van het muzikantenbestaan aan bod en het naar zijn vader genoemde James is een tedere en tegelijk realistische terugblik waarin de gevolgen van Alzheimer belicht worden.

Na dit sobere meer persoonlijke intimistische intermezzo trekt White de vocale registers voorzichtig open in My Dreams Have All Come True. Prachtige, optimistische ontknoping van een lekker ouderwets sentimenteel pareltje waarmee John Paul White  uit de schaduw van The Civil Wars treedt.   

https://writteninmusic.com/roots/john-paul-white-beulah/



  1. The Good Old Days
  2. I Wish I Could Write You a Song
  3. Heart Like a Kite
  4. Yesterday's Love
  5. The Long Way Home
  6. The Hurting Kind
  7. This Isn't Gonna End Well
  8. You Lost Me
  9. James
  10. My Dreams Have All Come True