Zondagmiddag 12 september openden het Maastrichtse duo Jodymoon en singer-songwriter Damien Jurado het nieuwe seizoen van cultureel centrum Roepaen in Ottersum. Jodymoon, oftewel gitarist en multi-instrumentalist Johan Smeets en zangeres Digna Janssen op Wurlitzer, speelde een overtuigende set van drie kwartier ter promotie van het nieuwe, derde album Who Are You Now. Aangevuld met Marie-José Didderen op cello en Wim Spaepen op viool trakteert Jodymoon het publiek in de intieme setting van Nightclub Roepaen op een prachtige set die muzikaal zowel verrast als uitstekend in balans is.

De strijkers blijken absoluut de ideale toegevoegde waarde bij de op zich al prima, zeer gevarieerde nummers. De vaak melancholische kwaliteitssongs staan bijna volledig in het teken van grote universele thema’s als liefde, dood, afscheid, ouder worden en groei. En juist die groei zien we goed terug bij Jodymoon. Een ‘sabatical’ en een inspirerende trip naar de New York heeft de band duidelijk goed gedaan. In Ottersum bewijst Jodymoon klaar te zijn voor een groter publiek, aan de kwaliteit, integriteit en overtuigingskracht zal het in ieder geval niet liggen.

Aan de Amerikaanse singer/songwriter Damien Jurado de taak om de middag een passend vervolg te geven. Na een wat stroeve start wist de koel ogende songsmid uit Seattle, Washington te imponeren met veel prachtige, beeldende songs van zijn laatste, tiende album Saint Bartlett. Gecombineerd met een goed gevoel voor droge humor weet Damien gedurende het optreden steeds overtuigender de aandacht op zich te vestigen.

De zanger verontschuldigt voor het feit dat hij zichzelf niet als een echte artiest ziet, te meer omdat hij aangeeft niet zo tekstvast te zijn als we van een rasartiest zouden kunnen verwachten. Een aangesloten laptop met de teksten dient daarom ook vandaag als het noodzakelijke hulpmiddel, dat overigens slechts mondjesmaat gebruikt hoeft te worden. Het is meer een middel om eventueel op terug te kunnen vallen waar nodig. Nummers als Arkansas en vooral Kansas City gaan door merg een been en het is geweldig om te constateren dat het publiek ook zo intens en vooral stil zit te luisteren. Hoewel Damien niet veel praat tijdens zijn optreden, krijgt hij wel de lachers op zijn hand met de opmerking dat hij wel treurige nummers kan schrijven en zingen maar eigenlijk totaal niet van deze muziek houdt, waarbij hij de vergelijking maakt met een taartenmaker die geen trek meer heeft in een taartje. Ook kondigt hij van tevoren aan geen toegift te spelen omdat hij dat onzinnig vindt. ‘Ik speel gewoon nog twee mooie nummers voor jullie en dan is het gewoon afgelopen’, zegt Damien waarna hij ons nog twee korte tekstuele pareltjes voorschotelt en onder luid applaus het podium verlaat.

De toon voor een nieuw muzikaal seizoen in Roepaen is daarmee gezet en tevreden keren de aanwezigen huiswaarts om alvast het complete programma door te nemen, in afwachting van andere gevestigde namen en aankomend talent.