×

Recensie

Roots

11 september 2016

Jim Wurster

No Joke

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht in eigen beheer

No Joke Jim Wurster Roots 4 Jim Wurster – No Joke Written in Music https://writteninmusic.com

De vanuit het zuiden van Florida opererende Jim Wurster is ondertussen aan zijn zestiende werkstuk toe. In het rootsrockgenre neemt de gitarist en singer songwriter een aparte plaats in, evenals op eerdere werkstukken verkent hij telkens nieuwe muzikale territoriums. Hij kan daarbij  op ondersteuning van The Atomics Cowboys rekenen, ruim een decennia maken Bob Wlos (gitaar en pedalsteel) en drummer Frank Binger deel uit van Wurster’s roadband.  Er figureren ook een heleboel andere, door producer en bassist Vinnie Fontana (een r&b veteraan uit Miami die nog met Betty Wright en Sly Stone samenwerkte) in functie van het songwerk zorgvuldig  geselecteerde muzikanten.

Op zowat driekwart van de tracks krijgt de rauwe zang van Wurster ondersteuning van een handvol, eveneens in Florida actieve zangeressen. De titelsong is een fraai duet met Trish Sheldon, de Dylaneske zang  leunt op piano, orgel en de pedalsteel van Wlos en resulteert in een warme countryneske sound. Yes They Did met Karen Feldner als vocale gaste komt eveneens dicht in de buurt van Bawbs ten tijde van Nashville Skyline.

Ook het parlando in het akoestische Party Girl klinkt overtuigend en daar is het vocale gezelschap van Daphne Rose niet vreemd aan. De zangeres is ook prominent aanwezig in een knappe bluesy en lichtjes psychedelisch ingekleurde uitvoering van Neil Youngs Down By The River, een geïnspireerde orgelsolo flankeert de gitaarpartijen en draagt bij tot een versie die geenszins verbleekt bij de originele versie.

In Best Bad Love, een flink uit de kluiten gewassen broeierige bluesrocker met Omine Eager legt een potige ritmesectie de basis voor een stevig buitenbeentje dat schril contrasteert met de overige songs en het op een onvervalste reggae beat gebouwde Dream, Dream, Dream.

Psychedelic Hindu Guru klinkt zoals de titel suggereert, een song die naar vroegere van de Steve Miller Band lonkt en het op knappe percussie wat mysterieuze traag slepende Into The Night is eveneens een geslaagd experiment dat uitloopt in Love Thisty een donker rockend epos. Afwisselende, bij momenten intrigerende rootsrock met meerwaarde.



  1. No Joke
  2. Best Bad Love
  3. Party Girl
  4. Dream, Dream, Dream
  5. Down By The River
  6. Yes They Did
  7. Psychedelic Hindu Guru
  8. Into The Night
  9. Love Thirsty