×

Recensie

Roots

10 januari 2016

Jane Kramer

Carnival of Hopes

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: Self release

Carnival of Hopes Jane Kramer Roots 4 Jane Kramer – Carnival of Hopes Written in Music https://writteninmusic.com

De roots van deze ravissant ogende en even indrukwekkend zingende jongedame liggen in Asheville, het muzikale mekka  van North Carolina. Na een verblijf aan de Westkust dat enkele jaren aansleept, verkast Jane Kramer naar Portland Oregon.

Afgelopen zomer keerde ze terug naar Asheville, de stad waar ze destijds furore maakte met Barrel House Mamas, een vrouwenclubje dat de muzikale traditie  van de Blue Ridge Mountains exploreerde. Begin vorig jaar nam ze er een tweede langspeler op.

Nu ze op eigen benen staat bloeit  Kramer als songwriter helemaal open. Carnival of Hopes is met uitzondering van een knappe interpretatie van Tom Petty’s Down South met eigen songmateriaal opgebouwd. Oude vriend Adam Johnson, een ervaren producer en klankingenieur weet dat persoonlijke songwerk met de nodige toewijding en de hulp van plaatselijke topmuzikanten in te blikken. Die figureren op de sessies naast Pace Conner  en Michael Evers, multi-instrumentalisten uit Georgia die Jane regelmatig vergezellen on the road.

Een meesterlijk muzikantenkransje dat de folkpareltjes die Kramer met charmant overslaande stemtimbre debiteert van een  aangepaste akoestische begeleiding voorziet. Luister maar eens naar de titelsong en vooral Half Way Home een zacht swingende countrysong die naar de lang vervlogen  glorieuze periode van de honky tonks hunkert op bitterzoete fiddle van Nicky Sanders ( Steep Canyon Rangers). In Good Woman, een meeslepende ballade duikt de viool terug op in het gezelschap van de cello van Franklin Keel. Het jazzy buitenbeentje  Why d’ I Do The Blues lonkt naar New Orleans Kramers ontwapende zang lijkt een beetje op Norah Jones maar de gelijkenis met het stemtimbre van een jonge Maria Muldaur is bijzonder treffend.

De zangeres noemt Mary Gauthier  haar mentor en grote idool. Eerlijk, persoonlijk songwerk over gemiste kansen en knagende heimwee zoals Truck Stop Stars, Highways Rivers & Scars en Truth Tellin’ Eyes komen aardig in de buurt van de verrichtingen van La Gauthier. Hoewel minder desolaat in de sombere bespiegelingen schemert bij Jane Kramer onveranderlijk nog een sprankeltje hoop, ’a carnival of hopes’, in de somberte door. Met de optimistische hillbillyfolk van My Dusty Wings vliegt Jane Kramer richting Asheville, van een blijde thuiskomst gesproken.



  1. Half Way Gone
  2. Carnival Of Hopes
  3. Your Ever-Green Heart
  4. Good Woman
  5. Down South
  6. Truck Stop Stars
  7. Why’d I Do That Blues
  8. Highway, Rivers & Scars
  9. Truth Tellin’ Eyes
  10. My Dusty Wings