×

Nieuws

31 december 2010

Jaarlijst Roots 2010

Geschreven door: WiM Redactie

Qua roots-muziek was 2010 een prachtig jaar, de liefhebber van dit genre is waanzinnig verwend. Niet alleen met mooie albums trouwens, dat gebeurde ook met geweldige concerten en festivals. Nee, gelukkig krijgt geen cultuur-hatend kabinet dat kapot.

Oude en nieuwe namen kwamen met prachtige nieuwe albums: Mary Gauthier ontroerde met The Foundling, Josh Ritter met So Runs The World Away. Lucie Thorne verraste met Black Across The Field, JT & The Clouds deed dat met Caledonia. En dan waren er natuurlijk nog de “oude alt-country rotten” Old 97’s met hun heerlijke The Grand Theatre, volume one en The Cowboy Junkies met hun prachtige Renmin Park. Om maar eens wat namen te noemen. Allemaal albums die het extra moeilijk maken om een lijstje van ‘slechts’ te kiezen. En toch is die lijst er gekomen, de top 5 van 2010 in het genre roots -let wel- in willekeurige volgorde:

Waarom deze vijf het zijn geworden? Nou, een jaarwisseling staat symbool voor oud en nieuw. Dat geldt ook voor deze top 5: Los Lobos en Neil Young gaan al flink wat jaren mee en bewijzen in 2010 waarom dat zo is, waarom ze al zo lang aan de top staan. Deer Tick en American Aquarium laten als relatieve jonkies zien dat er –mochten die eerste twee toch ooit stoppen– waardige opvolgers klaarstaan.

Tot slot, de nummer 5: WiM vindt dat met alle mooie muziek die dit jaar in Nederland is gemaakt toch minimaal één album van eigen bodem in deze top 5 hoort. Het is Rudymentary geworden. Ondergetekende heeft Rudy Lentze een aantal keren ontmoet en heeft zo ongelooflijk veel respect voor hem, als muzikant én als mens, dat hij alleen om die reden al in deze lijst zou horen. Belangrijker is natuurlijk dat hij met Rudymentary ook een écht mooi en goed album heeft afgeleverd, dat niet alleen in eigen land waardering verdient, maar zelfs over de grenzen.

Op naar 2011, naar een evenzo mooi of zelfs nog mooier jaar voor de roots-muziek: vivat musica!!