×

Recensie

Roots

22 september 2017

Ian Felice – In The Kingdom Of

In The Kingdom Of Dreams

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Loose Music

In The Kingdom Of Dreams Ian Felice Roots 4 Ian Felice – In The Kingdom Of Dreams Written in Music https://writteninmusic.com

Ian Felice, een van de Felice Brothers, volgt zijn broer Simone op en brengt het aardige soloalbum In The Kingdom Of Dreams uit.

Ian Felice is de middelste van drie broers die samen tien jaar lang grote successen boekten. De vijf jaar oudere Simone Felice liet ook al wat solowerk los, James voorlopig nog niet. Al zal die mogelijkerwijs niet willen onderdoen voor zijn twee broers.

Na een zoveelste, uitgebreide tournee met Felice Brothers nam hij eindelijk de tijd om eens zijn eigen muzikale ambities te vervolmaken. Op zich niet zo toevallig, want de verhalen en ideeën voor het album waren er al iets langer. Ian verrast niet, hij blijft net heel erg trouw aan de americana, roots en folk. Maar toch hoor je hoe hij daar een heel eigen toets aan geeft: zo laat hij in de titeltrack ‘dreams’ rijmen met ‘xerox machine’. Dat vraagt een zekere persoonlijkheid en durf. Die hoor je hier beiden.

Net als vrijwel alle songschrijvers hoor je duidelijk de invloed van songbarden als Springsteen, Dylan of pakweg Josh Ritter of Tom McCrae. Slechts voorzien van een enkele akoestische gitaar en ambachtelijke gepende lyrics illustreert Felice dat hij een best knappe song kan pennen. Zo zijn er vele kleine pareltjes te vinden op dit slechts in vier dagen in Palenville, New York opgenomen album.

Misschien wel het meest persoonlijke relaas van Felice is te horen in Water Street waarin de vrees voor het nakende vaderschap vervat zit : “I have a wife and a newborn baby/ In a new house at the end of Water Street/ My father walked out and just kept walking/ In the light of an ‘80s moon/ Sometimes I walk the tracks, but I always come right back/ And feed the cats in the boiler room.”. Of neem het pakkende In Memoriam, dat de dood van Ians’ stiefvader behandelt. Kenmerkend is het gevecht met de moderniteit in 21st Century (“the joke is on me in the 21st century”) of het vraagstuk of hij ooit Laredo zal bereiken (de met een breekbare en gepijnigde countrystem gezongen klaagballade Will I Ever Reach Laredo).

Die songs verduidelijken een aantal zaken. Eerst en vooral het persoonlijke aspect: zo zijn die composities duidelijk geïnspireerd op het dagelijkse leven van Felice. Daarnaast gaat het ook over familie, menselijke relaties en de relatie tussen vroeger en nu. Al die ervaringen geeft hij vorm in tekst en muziek. Zo bracht hij recent ook dichtbundel Hotel Swampland uit samen met de release van dit album.

In The Kingdom Of Dreams is een vlucht wég van het politieke leven. In de droomwereld die Felice met zijn songs schept heersen vooral eenvoud en ambacht. Stielwerk, dus. Het handvol songs die hij met zijn broer Simone opnam levert een pareltje van een sober album op, volledig in het verlengde van Springsteens’ akoestische, verhalende albums (Nebraska of Ghost Of Tom Joad). Jammer dat dergelijke albums ondergesneeuwd geraken in een overweldigende massa aan soms weinig ter zake doende releases.



  1. In The Kingdom Of Dreams
  2. Will I Ever Reach Laredo
  3. 21st Century
  4. In Memoriam
  5. Signs Of Spring
  6. Mt. Despair
  7. Road To America
  8. Water Street
  9. Ten To One
  10. In The Final Reckoning