×

Recensie

Roots

29 september 2017

Hiss Golden Messenger – Hallelujah

Hallelujah Anyhow

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Merge Records

Hallelujah Anyhow Hiss Golden Messenger Roots 4 Hiss Golden Messenger – Hallelujah Anyhow Written in Music https://writteninmusic.com

De Amerikaanse band Hiss Golden Messenger brengt met Hallelujah Anyway een album dat zo de concurrentie met Ryan Adams (althans: de akoestische Ryan van kampvuurplaat Ashes & Fire) en Kevin Morby aankan.

In tien songs brengt Hiss Golden Messenger een aanstekelijk album vol zacht gloeiende alt country en folk. De liedjes verraden ambacht en huiselijke warmte, met aan de basis de akoestische gitaar en zang van frontman MC Taylor. Zijn band met bassist Brad Cook en multi-instrumentalist Phil (piano, slidegitaar, mondharmonica) kleuren de songs prachtig mee in en geven mee gestalte aan de vaak sobere, akoestische sounds van de frontman.

De opvolger van Heart Like A Levee heeft eigenlijk geen grote woorden nodig. De liedjes spreken haast voor zich. Al van bij de naar lente geurende opener Jenny Of The Roses is het volop genieten van de muziek van deze band. MC Taylor wilde liever ook niet teveel woorden kwijt over dit album. Het gaat op Hallelujah Anyhow over liefde. En op sommige dagen ligt dat gemakkelijker dan op andere.

Wie een referentie dichter bij huis wil komt wellicht uit bij Admiral Freebee. Gemeenschappelijk hebben ze alvast de liefde voor de goed gemaakte en gesmaakte Song, zoals ook uit het op een kwieke drum gestoelde Lost Out In The Darkness blijkt. Die song wordt ook nog eens voorzien van een licht streepje mondharmonica. Kortom: er is ruimte voor toevoegingen zoals ook het beetje trombone en saxofoon die op het album te horen zijn.

Hallelujah Anyhow is het type album dat zachtjes openbloeit en met elke luisterbeurt wat andere accenten vrijgeeft. Neem het haast tijdloze Jaw. Een op zich klein nummer waarin MC Taylor zijn ambacht als songschrijver kan tonen. Meer is ook niet nodig, de essentie – goede liedjes – is daar. Her en der voel je dat de gekleurde accenten van de band voor de sobere, kale trekken van de songs van Taylor een meerwaarde vormen.

Zo is het heerlijk schuilen in de warmte van Harder Rain waarin de zang van Taylor goed tot uiting komt. Af en toe is er ruimte voor meer elektrische gitaren en mag er gerockt worden, zij het voorzichtig, zoals tijdens I Am The Song of Domino (Time Will Tell). Dat rockende wordt dan weer opgevolgd door de kale, minimale alt country van Gulfport You’ve Been On My Mind. Al is wat ons betreft het prijsbeest het zacht ruisende Caledonia, My Love dat diepe krassen in de ziel maakt alvorens het soulvolle, spirituele van When The Wall Comes Down het album fraai besluit.

Het kernwoord op het album is ambacht en vakmanschap. Hallelujah Anyway is een album om heerlijk verliefd op te worden en te koesteren. Uitstékend album dus, al vrezen we dat deze release het vanwege zijn introvert karakter ergens lastig zal hebben om zichzelf te verkopen.



  1. Jenny Of The Roses
  2. Lost Out In The Darkness
  3. Jaw
  4. Harder Rain
  5. I Am The Song
  6. Gulfport You've Been On My Mind
  7. John The Gun
  8. Domino (Time Will Tell)
  9. Caledonia, My Love
  10. When The Wall Comes Down